ben hangi bir kenti tutsam dilsiz eğninden

bezgin çıkrıklar, bedestenler geliyor aklıma

epik şiirler, kışlalar, o konuşkan esnaflar..

avuçları rençberlerden, kanburlardan ürken

narin kızlar oluyor sonra ağulu romanlarda

bir kuş dökülür gibi usulca ya da bir güğüm

vurulmuş bir çocuğun ışıldayan terinden

ben hangi bir yıldızı kovalasam öyle upuzun

bir nemrut seyirtiyor o gülgun sunaklara

dinç kudüsler topluyor bir azizin harmanisi

ve herkes terk ediyor bizi hayın ve suskun

ölüler duruyor bir katlanarak yaşamaya

pazarlara rakamlar tebelleş oluyor büyücüler

tırmıklarla giriyor evimize reklam ve efsun

ben hangi bir özge söze tutsam dilimi

kanıyor gövdesi çılgın bir uçurumun