Sözlerim apoletli zimmet defterine geçti

ey dağlar siz güvenin umuda

zamanı kucaklayan

damarlarımdaki öfke çiçeklenedursun

şafak vururken

pusuda bekliyor tarihsel bir dindar

hem Allah'a da inanıyor

potinlerini bağlayan tekmil duran meraklı

söylediklerim yanıltmıyor beni

uygun adım yanaşıyor

akrep oluyor

bir alev parçası vuruyor yüzüme

acı giderek kuşatıyor bedenimi

vakti gelmedi mi ey dost

ateşten gömlek giymenin

ölüm kapı ağzında

işte biziz yürüyen sevda

kalbimde ağır güzellikler yükseliyor

eylül kalıntısı bıçaklar batarken habire

her gece bir yıldız ekledim omuzlarıma

gündüzüm bir güvercinin kırık kanadından ibaretti

saatler gül yapraklarını soyunurken

takvim içinde çırpınıp duran ömrümüze

çarpıyor zulüm

zulüm ey zulüm

lalelere sarılmış cesetler bırakıyor zindanlarda

haykırdıkça tevhidi

bir gül usulca geceye kanıyor

dünya hurdaya çıkıyor

değil mi ki herşey nafile

Allah'tan geldi insan Allah'a dönüyor

dünya bir kez daha hurdaya çıkıyor...