İmana ermiş mümin güzel düşünür, güzel bakar, güzel görür, aklı devreden çıkararak inanmaz, aklını kiraya vermez, kendi kullanır. İyiyi ve kötüyü ayırt eder, ruhi ünitelerini, erdemlerini tam kapasite çalıştırır.

İmana ermiş mümin, imanını, bu vahşi ve barbarların hakim olduğu çağda canlı ve diri tutmanın hazzını duyar. Post-modern darbelerle, ezilmiş, dümdüz edilmiş şehirlerin, ruhu bunaltılmış kasabaların ve köylerin üzerinde dolaşırken, hukuksuzluğun ve kayıtsızlığın daniskasını görür, en güzel diriliş marşlarını, en güzel yanık türkülerini söyler vahşilerin kapkara suratına, barbarların çağında. İmana ermiş yürek, zamana, mekana, olaylara iştirak edendir. Şartlara iman etmeyerek, kendi asaletini, onurunu, izzetini Müslümanca duruş ve duyuş sergileyerek koyandır. Biliyoruz ki hüzün, insani duyguların ve özgürlüğü evetleyenlerin payına düşer. İmana ermiş özgürlükçü mümin insanlığın en zor zamanlarında, belirsizliğin ve sis tabakasının her şeyi örttüğü durumlarda apaydınlık bir yürek taşır.

Ey imana ermiş mümin! Aldırma; söyle sen en güzel türkülerini, dünya bahçesinin hem baharında hem son baharında, payına ne düşerse düşsün aldırma! Her türlü şartlarda diren ki, iman toplarının zindeliğinde, zulmün hisarlarının çürük ve paramparça olduğunu göreceksin. Ey iman iddiasında bulunan insanlar, korkularınız ve ihanetlerinizle, Allah aşkınızı kirletmeyin. Temiz kalsın sevdanız, temiz kalsın aşkınız.

Artık dümdüz konuşalım, sistemle, rejimle, insanlarla, korkaklarla... Dümdüz anladınız mı? Kıvırmadan, eğip bükmeden, yutkunmadan, gizlemeden, açık kimliğimizle, o İmana ermiş mümin heyecanıyla...

"Ey iman edenler, eğer siz Allah'a yardım ederseniz o da size yardım eder ayaklarınızı kaydırmaz." (Muhammed,7)

İlahi yardımla temasa geçmenin formülü budur. Korkaklık teslimiyeti beraberinde getirir. Her teslimiyet tüm değerlerimizi, onurumuzu, izzetimizi, namusumuzu teslim alır. Kozasını teslimiyet ipliği ile ördüğümüz hayat yüreksiz bir hayattır. Enkaza dönmüş bu dünyanın, mezar kaçkını ucube yaratıklarından çekinmek, ürkmek, korkmak, yürekli insana yakışmaz. Hukuksuz dünyada mücadele sanatını kavrayıp cesur yüreklerimizi düşürelim; ihanet, hainlik, zulüm çemberiyle Örülmüş barbarlık kokan modern çağın ortasına.

Dişlerinin arasından kan damlayan vampir emperyalistlerin, sömürgeci zihniyetlerin, körpe dünyaları ve masum hayatları yok etmelerine seyirci kalmayalım. Kudüs ve Mekke aşkına, imana ermiş yürekler adına, kalbimizi sıkı ve imanımızı kavi tutarak tükürelim zalimlerin, kan içici Amerika'nın ve Siyonistlerin suratına! Hasret ırmaklarında teselli veren avutulmuş acılarımızla, türkülerimiz yanık olsa da söyleyelim kardeşlerim barbarların çağında.

İşimiz var kardeşim, evrensel muştular peşindeyiz; tüm ezilmişlerin, horlanmışların, dışlanmışların, varoşların, siyah çocukların yanık türkülerini, yüreğimizin bir köşesine bastırarak koşuyoruz. Çağdaş Roma'nın sütunlarını sarsmak, Bizans artığı Amerikan emperyalizmine kafa tutmak için koşuyoruz, kurulan çarmıhların gönüllü İsaları olarak...

Roma'nın put galerisine dönmüş yüreklere, kalplere, diriliş düşürmek, arındırmak, sabırlı, inançlı, sevdalı kimliğimizle, tevhid ile insanı buluşturmak için bu şehrin üstüne, bu köyün üstüne, bu kasabanın üstüne, yağmurlarımızı bırakıp yanık türkülerimizi yanımıza alıp gideceğiz. Pırlanta kanatlarımızla gökyüzünde ebemkuşağı oluşturmaya, yağmurlarımızdan sonra... Upuzun bembeyaz bir çığlık atarak, bir gül bahçesi kurabilmek, yanık türküler söyleyebilmek sonsuz...