Toprağın ağrısını duyun

Çocukların avuçlarındaki çığlıkları

Sıcak kanı

Görün annelerin

Merhamet çığlıklarını

Uyandırın dünyanın vicdanını

Rutubet kokan gözler görsün

Körpe yüreklerin yıkılışını

Ne olurdu çocuklar gibi sevebilseydik

Konuşan toprağı

Tabiatı

İnsanı

Çiçeklerin gülümseyişlerini görebilseydik

Umutlar üretebilseydik

Güneş yüklü gecemiz

Aşkla varacak şafağa

Yağmur olup yağacağız çorak vakitlere

Sabır ipliğini aşk iğnesine geçirip

Yırtılan umutları dikmeye

Yaşamaktan yana güzellik olsun

Kelimeler güle dönsün

Fikirler sesler nehir gibi çağlasın

Sözler gözleri ağlatmasın

Bizler söz ve ihya medeniyetinin çocukları

Yüreğimiz Eyyub’un sabrına ayarlı

Teslimiyetimiz İbrahim gibi olmalı

Sesimiz Davud’un sesi

Duruşumuz Muhammedî

Mekke’nin emin ve yetimi gibi

Bir insanı da olsa kazanmak için gitmişti

Unutmayalım

Taşlandığı, horlandığı Taif'i