"Yirmi Mart'da dirilene ve yaşayanlara"

Büyük şehrin vahşi insanları

Çullandılar yürek yiğitlerinin üzerine

Parçalayalım naraları arasında mahzun

Mahkum edelim diyen sesler

Yalın akıllılar arasında insanlık

Can çekişiyordu aydınlığın bedeninde

Yirmisiydi martın ayrılık kokuyordu

Karanlık günüydü kanayan İstanbul'un

İnsan kanarlaşmış, toprak aç, gök suskun

Gün karşı kıyısındaydı umudun

Namlunun gölgesinde buluştular güç

Ve egemenleşen medya, bunamış yargı

Demir tetik boynunu eğdi

Vurdu arkadan gizlice ama haince

Gecenin kurşunuyla kalleşçe

Vahşinin eliyle delerek kalbini Hamza'nın.

Betonda insan çölde gül bedende kul

Yürekte Mekkeler yeşerterek

Kardelenler varacak lale bahçesine elbet

İsmailler İbrahime koşacak tekrar

Bilal göğsünde eritecek şehirleri

Musab'tar Hamza'lar Hanzala'lar kalkacak

Şehid Mevlüt'ler binlerle kalkacak

Dal atacak imanları gelenlerin yüreklerinden

Gelenler kuşanırken tevhidi ameli ayetlerden

Kurbanlar yerini alacak tarihin hecelerinden

"Biz O'na ait olduk dönücüleriz yine O'na"

Solmayan dava dinmeyecek umut yağmurlarıyla