Şehit Fatma’nın aziz hatırasına…

Ben Fatma Hacici

Ben Kudüs hüzün şehri

Ben yıllarca kanayan yarayım

Barikatların kuşatmaların ortasında

Ben kan deryasında boğulanım

Ben ümmetin gözlerinde yaşım

Ben gözlerinden direnişler bağışlayıp

Şam kapısında yirmi kurşunla vurulanım

Seni seviyorum Kudüs’üm

Seni seviyorum Filistin’im

Ben direnişin ateşini yakan şehidim

Kudüs’ün kalbindeki umut düşüm

Ey unutulan sevdam

Yalnızlığın hüznüyle için için ağlayan

Korkuyu kalleşliği alnına yapıştıran Siyonistler

Sandığınız kadar güçlü değil kardeşim buna inan

Müslümanların perişanlığıdır o alçakları güçlü kılan

Ben Fatma Hacici

On altı yaşındayım

Hüzünlü kapıların arkasında hep ağladım

Ve şehadet şerbetini içip Rabbime kanatlandım

Ey kardeşlerim

Kudüs’ün kanayan çığlığına kulak verin

Mor  dağlar gibi yüzü solmuş

Temelleri kazılarla oyulmuş

Etrafında yalnızlıkların aktığı Kudüs’ü

İmanınız namusunuz bilin

Ey Fatma Hacici

Bir sevdadır senden kalan

Hüzün yağmurları altında

Kudüs’çe bakan gözlerinden

Ebediyete uçar Filistin kuşları

Ey Fatma

Ey gözlerinden direnişler bağışlayan

Şehit olarak girdin Şam kapısından

Güllerin tek tek vurulduğu kapıdan