Suriye'deki kampta donarak hayatını kaybeden Leyla'nın anısına…

Gün batınca duyulan bir haberdi

Şimdi gözlerin Leyla

Ne anne kucağında ne masmavi bulutlarda

Kara toprakta

Bu zalim nemrutlara

Put kıran İbrahim kararlılığı taşıyamadık

Bu suç hepimizin Leyla

Bir dilim ekmek sıcaklık ve özgürlüktü

Onun tek istediği

Ve gözleri açık öldü

Donmuş bir gül gibi

Gözleri çökmüş açlığıyla günlerin

Yüreklerimizi yaraladı bu hali

Amerikan masalı, Rus tezgahı

Firavunların uçakları, bombaları

Astana süreci, Soçi palavraları

Siyasetçilerin beyhude yalanları arasında

Leyla üşüdü kaldı

Üzerine çığlıklar yağan çadırında

Leyla'nın gözleri açık gitti

Firavunlar gökyüzünü ona dar etti

Acılar, şu bildiğimiz acılar

Bir gün zalimlerin düzenini bozar

Zamanın karanlığında gizli firavunların süngüsü

Kimseler fark etmiyor kayan yıldızı

Kalbimize dokunan onulmaz yaralar

Korkular kol geziyor gecenin kollarında

Acılar bir mayın gibi döşenmiş kamplarda

Üşüyen, donan Leylalar savruluyor eriyen kar sularında

Tüm serçe kuşlar hicrete durmuş

Güllere rengini veren kan kuyuları doldurmuş

Senin gözlerin açık Leyla

Benim önümde örtüldü dünya

Kısacık bir ömrü soludun zalimin dünyasında

Acılara donandın, oyunlar tanımadın

Çocuk parklarında değil toprakta göz izlerini bıraktın

Sen Leyla, sen açık gözlerinle

Güneşte müthiş bir yangın çıkarttın

O mazlum içli bakışlarınla yerle bir ettin

Vahşi sessizliğini imansız kalabalıkların...