Bir duaya tuttum seni.

Ey kadim Gazze!

Meryem’in sancısıyla yoğrulmuş şehir.

Selahaddin’in emaneti,

Kıblem öteki yârim.

Sendeki tümüm…

Ey kadim şehir!

Söyle, nasıl anlatayım seni?

Viran olmuş her bir yerin.

Utanır kalem seni böyle yazmayı!

Nasıl olur da sokaklarında eksik olur

Çocuk sesleri?

Bir feryat ki kadınlardan

Sanırsınkıyamet!

Ölen, öldürülen her yaştan insan.

Şimdi, tüm yaralar ölüm renginde

Ya dünya kör, sağır, dilsiz

Haklısın, ya Hanzala dönüp gitmekle.

Ey kalbimi yangına veren davam!

Diz çökmek için doğmadık.

Olsa da ölüm gök gürültüsü gibi

Senden yana saf tuttuk.

Ey Gazze!