Atıldılar!

Bir an bile düşünmeden meydanlara

Sonik patlamalar yarışırken füzelerle

Toprak oldular tankların üzerinde açan çiçeklere

İnciler gibi dizildiler boğazın göbeğinde!

Düştükçe kalkan bir dirilişin destanı yazılırken

Yığıldıkça yığınların altında kalan kalleşlere

Bir muştunun haberi gibi yağdılar hain/lerin kalplerine!

 

Kimi elinde sopası, kimi taşı ile

Sıkılırken bedenlere mermiler, hak adına can siperane

Ezanlar yüreklere serpilen su misali

Yankılanırken sine-i arzın derinliklerinde

 

Bir abdest ile başladı her şey

Zaman yoktu helalleşmeye

“Gitme” diye seslenen seslere aldırış etmeden

Cesur bir yürek yürüyor namlular üstüne

Şehadeti arzulayan, Hüseyni bir direnişin simgesi, örtüsüyle

 

Sarıldım bedenine kardeşim, birlikteyiz!

Varsın kanla yazılsın muştumuz modern asfaltlara

Bir evlat haykırsın “Babam” diye, şehadetin şahitliğine

Sorarken bir diğeri yerde yatan nefer için “Anam oğlu mu?” diye

 

Ey Batı! Beklemiyordun değil mi?

Başaramadı mı bu sefer sizinkiler?

Pak değil biline! Unutmadık, bundan öncekiler

Ve unutmayın! Ümmet dip diri, ensenizdeler