23 Mart 2023 tarihinde Ramazan ayının ilk günü vefat eden Ersin Sönmezler kardeşimizin ardından…

Bu satırları kaleme almak benim için çok zor. Ömrünü İslam’a adamış bir kardeşimizin ardından yazmak hem çok acı hem de büyük bir onur.

Şüphesiz hepimiz Allah'tan geldik ve O’na döneceğiz. Bâki olan O’dur. Dünyaya gelen her canlı ölümle muhakkak tanışacaktır.

Hayat kadar ölüm de bir hakikattir. Çoğu zaman unutsak da hepimizin yaşayacağı bir hakikat. Vakti gelen her canlının dünya hayatı sona erecektir. Dünya hayatını tamamlayanlar olduğu gibi bizler de bu hayatı tamamlayıp ahiret yurduna göç edeceğiz. Ölümün yaşı, zamanı, tehiri, torpili, iltiması imtiyazı yok.

Hiçbir canlı yok ki bu hakikati yaşamasın. Her canlı doğar, büyür ve ölür. Bazı insanların ölümleri güzeldir. Kendilerinden sonraki nesillere ve çağlara örneklik teşkil ederler. Onları tanıyanlar bu insanlara gıpta ile bakarlar.

İmtihan biz insanların kaderidir. Bundan kaçamayız. Mallarımız, çocuklarımız ve tüm imkânlarımız ağır sınavlara gebedir. Öyleyse ağır sınavlara hazır olmalıyız.

Sarp yokuşu tırmanmaya benzeyen ağır sınavları, ancak birlikte rükû-secde edeceğimiz müminlerle, rahmet temelinde oluşan bir dayanışmayla kazanabiliriz.

Allah, Kur'an-ı Kerim'de “Sizden öncekiler gelip geçtiler, siz de gelip geçeceksiniz.” diye bizleri uyarır. Asıl olan ahiret yurdunu düşünerek dünya hayatını yaşamaktır. Ölüm her ne kadar nefsimize zor gelse de ‘En Sevgili’ye ulaşmaktır.

Dünya sürgününü tamamlayan güzel insanlar bir bir aramızdan ayrılıyor. Ersin Sönmezler bu güzel insanlardandı. Onu tanıyan her insanda burukluk ve üzüntü var. Elbette Allah yoluna ömrünü adayan güzel insanları tanımak çok büyük bir nimettir. Onlarla beraber olmak bir şereftir. İman eden her kul çok değerlidir.

Herkes Yarına Ne Hazırladığına Baksın

Herkes yaptığı amellerin karşılığını görecektir. Bu, Allah'ın vaadidir. Allah kimseye zulmetmez.

Zor bir süreçten geçiyoruz ve bazen kelimelerin yetersiz kaldığı, sözün bittiği noktaya varıyoruz. Gerek fert gerek toplum olarak hepimiz acıyla tanışıyoruz. Yaşadığımız coğrafyanın sıkıntılarını, kederlerini yükleniyoruz. 6 Şubat depreminden sonra yıkılan şehirlerimizin enkazlarında kaybettiğimiz on binlerce canımız...

Depremden sonra yüreğimiz kan ağlıyordu. Rahmet ve bereket ayı Ramazan'ın gelmesiyle gönüllerimiz huzur bulacaktı. İnsanlığı karanlıktan aydınlığa çıkaran, kölelikten özgürlüğe eriştiren vahiy kitabı bu ayda inmişti. O ki Allah'ın kelamıdır, gönüllere şifadır. Ramazan'ın ilk gününde büyük bir imtihanla karşı karşıya geleceğimizi nereden bilecektik? Canımız, ciğerimiz, dostumuz, kardeşimiz, sırdaşımız, yoldaşımız, dava arkadaşımız Ersin’i kaybedeceğimizi nerden bilecektik?

Allah'ım! Acımızı dindir, sabrımızı çoğalt, şükrümüzü artır.

Allah'ım! Sen Rahman ve Rahim’sin. Bizlere acı, merhamet et.

Nahif, nazik, tevazu sahibi, güzel ahlakıyla bizlere örnek olan, fedakâr, cömert, cefakâr ve o kadar da imanlı ve imanının gereğini yapan güzel insan Ersin hocamızdan razı ol.

O, Tatvan için büyük bir değerdi. Gözlerimiz onu hep arayacak, gönlümüz onu hep anacak.

Elbette ecelin saati yoktur. Er ya da geç herkes dünya sürgününü tamamlayacak ve ahiret yurduna dönecektir. Asıl olan ahiret hayatına hazırlıklı gidebilmektir. Ersin kardeşimizin bohçasının hayırlarla ve iyiliklerle dolu olduğuna şahidiz. O, dünyadan çok ahireti önceleyen Müslim bir şahsiyetti. Hayatını, fikirlerini, ticaretini, aile hayatını ve arkadaşlık ilişkilerini İslam düşüncesi üzerine inşa eden biriydi.

Sözler onu anlatmaya yetmez. O, iyi bir baba, iyi bir dost, iyi bir tüccar, iyi bir arkadaş, iyi bir evlat, iyi bir öğretmen, iyi bir yoldaş, iyi bir kardeşti. İyi bir komşu, iyi bir amca, iyi bir abi, iyi bir akrabaydı.

Biz onun güzelliğine ve iyiliğine şahidiz.

Biz O’ndan razıydık. Allah da ondan razı olsun.