1. YAZARLAR

  2. Bünyamin Doğruer

  3. Babacığım Nerdesin?

Bünyamin Doğruer

Yazarın Tüm Yazıları >

Babacığım Nerdesin?

Haziran 2002A+A-

(Siyonistlerin akıttığı kan gölünde, babasını kaybeden Filistinli küçük kıza ithaf olunur)

I.

Bir ah çeker Kudüs

ne kadar da ağır

ey kan gölü

ay yüzlü

Kudüs gözyaşlarına tanıklık ederim

insanlar dünyaya teslimiyeti kadar suskun

Filistin'de her doğan güneş acıyla kıvranıyor

yanıyor Ortadoğu, Kudüs yanıyor

Tankların girişiyle başladı gece

çoğalan bir acı vurdu yüzümüze

incecik gömleğinin üstüne yağarken yağmur

babacığım götürdüler seni de

şimdi ölüm cebimizde

baba sen nerdesin

çoğalt içimizin güneşini

kan yanıyor belki de alnında

severdin bizleri zeytin gözlü çocuğum diyerek

bu kapkara yalnızlıkta, Filistin akşamlarında

şimdi gül yürekler vuruldu Cenin'de

baba nerdesin

umut ağlıyor gecelerde

sana kuşluk vakitlerinden güller dererdim

gittin

roketlerle yıkıldı evlerimiz

kara tankın altında ezildi bebeğim

acılarda birgün ölecek mi baba?

Ey hüzünlerin bahçıvanı babacığım

ne zamana dek acının konaklarından geçecek yolumuz

bu kaçıncı hançer saplanan yüreğimize

Filistin göğünde ürpertili uçuyor kuşlar

zeytin ağaçlarında asılı kaldı çığlıklar

gölgesi acı

güneşin yedi rengini unuttuk

baba nerdesin

Ramallah'da yüreğim vurur

ve içlenir Cenin

akan kanımız çoğalır

ceylanlar toplanır çölün ortasında

gözbebeklerinde acı

yıkılıp kavruldu Cenin

üstünde ölüm işaretleri

siyonist tuzaklar pusular

babacığım buralara hiç gelmeyecek mi bahar

hüzünlü bir gökyüzü altında

mezarsız cesetlere bakıp ağlıyorum baba

Baba nerdesin

ben şimdi akşamın kıyısında yapayalnız

birazdan geceye gireceğiz

biz yine ağlayacağız baba

annem ağlayacak küçük kardeşim

örselenmiş çocuklarının yanında sen yoksun

ölüm yüzlü ağıtlar var havada

acılarda birgün ölecek mi baba

elbet birgün özgürlük çiçekleri sunacağım

II.

ama biz büyüyeceğiz biz

roket yağmurları altında

intifada ateşi sürecek

karanlık kül olana dek

ve biz Kudüs saatini tutuyoruz

yeniden yaşanacak

hayat aşkın ırmağından yeniden yansıyacak

ah Kudüs demeye gör

coğrafyam anlam bulur

gökyüzü yankılanır

okşar yüzümüzü beyaz bir güvercin kanadı

Kudüs dediğim günden beri

her gün ölürüm

ve tükenene dek ölüm

ve biz Kudüs saatini tutuyoruz

yeniden yaşanacak

her şeyin bitti dendiği yerde

yeniden bismillah

seyirci insanların tenhasında

Kudüs kuşları konsun saçlarımıza

aşktır bu yürür

yürür intifada

bu öyle bir savaş ki gülüm

Allah ve melekler var yanımızda...

BU SAYIDAKİ DİĞER YAZILAR