dünyalar alan gönlünde senin anne

çocuk yüzlerimizle ilkin

kaygısız yarınlara dalarak

umutlar beslemeden

sonsuz mutluluklar iklimindeymişçesine

bir rüyanın tam ortasında süren

ve hiç bitmeyecekmiş gibi sahiplenilen

uzun asırlar yaşadık.

bir şiir saydığımız bir oyunun sonraki evrelerine

adımlar atmanın bilinmeyen sıkıntılarında

sonuna kadar sığındığımız bir limandın

güvenli.

ve kederli gülümseyişlerinde yaşattığın

yürekler ferahlatan sevgin

ve hiç tükenmeyen şefkatinle

yaslandığımız sendin.

sonra sahiplendiğimiz

uğruna yaşamaya başladığımız

büyük ve ağır kaygılarımızın

seninle birlikte çocukları olduğumuzda

devrim türküleriyle coşan gönüllerimizle

yine sana geldik

sarman için bir tarafımızı

tutup kaldırman

direngen tutmak için bizi.

anne gönlünde aradığımız yakınlık

sonuna kadar şefkat

ve hesapsız sevgilerle

umutlar aşılamak isteyen yüreklerimizin

devrimci sözlerimizin

gözlerimizde yaşattığımız derin ve sarsılmaz inancın

sürükleyicisi ve annesi olmak istedik

doğruluğuna iman etmişcesine.