Durdu, küstü kalem

Ses, sessizliğin girdabını boğdu

Yankılandı ses, kuytu bir kuyunun sessizliğiyle

Gür sesiyle yankılandı bu ses

Karanlık, derin sessiz bir kuyudan

Bakıyordu yalnız bir adam

Ve arıyorken kuyu sessiz çığlığını

Bilmiyordu talihin en güzel yerden

Bahtını açışını

Kadın, bir adam

Ve bir ADAM

Her adımda adam oluyordu ADAM

Zindan, derin bir kuyuda bırakılan

Bekleyiş ve belli bir zaman

Uyudu gördü rüyasını

Yordu rüyayı ve uyardı tüm zamanı

Taçsız kral

Taşıyordu tahtını omuzlarında

Ve bir ama,bir baba açıyordu gözlerinin tahtını

On bir ay ve bir güneş

Bir secde, bir rüya

Zamandan mekândan beri

Tüm zamanların ADAMI

ADAM olmuştu