Kenan Alpay'ın yazısı:

“Vekâlet savaşı” denilen hikâyenin aslı şudur: Yarım asırlık Esed rejimi ve bölgeden topladığı Şii milislerle İran tarafından Suriye halkına karşı Rusya hesabına olabildiğince kirli, alabildiğine kanlı ve son derece sistematik bir silsile halinde yıkıcı saldırılar yürütülmesidir. “İdlib düğümü” çözülürse Suriye’den başlamak üzere bir asır önce Orta Doğu’da kurulan işbirlikçi despotik düzenler aynen yoluna devam eder zannediliyor. Şubat ayı içerisinde üç ayrı saldırıyla Türkiye’nin 50’ye yakın askerini katleden Rusya ve İran, himayelerindeki Esed rejimine zafer turu attırmak için bütün hazırlıklarını tamamlamıştı. Avrupa ve Amerika ise düşmanları eliyle bile olsa ezilmiş ve kuşatılmış tehlikeli müttefiklerini İslam dünyasına bir ibret tablosu olarak takdim etmenin şehvetiyle yanıp tutuşuyor.

Suriye meselesinin bu kadar yıkım, katliam ve tehcire rağmen kapatılabilmesi hiç mümkün değildir. İdlib’te taş üstünde taş bırakmasalar, dört milyon insanı tehcir ve ölüm seçeneğiyle karşı karşıya bıraksalar dahi Suriye krizi doğrudan veya dolaylı bu meselenin bütün taraflarına bu saatten sonra daha ağır faturalar çıkaracaktır. İlk faturalar Esed rejimi ve İranlı-Şii milislere çıkmaya başladı bile. Türkiye’nin misilleme amacıyla başlattığı ve adını Bahar Kalkanı verdiği operasyonda Esed rejimi ve İranlı-Şii milislerin İdlib kırsalındaki askeri varlığı sarsıcı düzeyde hedef alındı. Sadece ileri teknoloji sayesinde değil ahlaki-hukuki hassasiyetle hemen hiçbir sivil kişi ya da alan zarar görmedi. Suriye halkına kan kusturan Esed birlikleri askeri araç-gereç, mühimmat deposu ve mevzileriyle birlikte imha edilirken ajanslar aracılığıyla servis edilen görüntüler yüreklere su serpti, bir nebze de olsa kalpleri teskin etti.

Yazının Devamı >>>