Hamza Türkmen sunumuna 20. Yüzyılın başında İslam ümmetinin ve ümmet coğrafyasının içine düştüğü duruma ve ulus devlet statüleriyle kuşatılmışlık haline işaret ederek başladı. 1950’li yıllardan itibaren ümmeti güçlü kılmak, Batı kültürünü ve yerel vesayet ve ditatörlük rejimlerini aşmak için üç tarz mücadelenin öne çıktığını belirtti: Darbe ile veya Seçim ile veyahut Devrim ile iktidara gelmek.

 

İktidar merkezli bu devrim veya partili mücadele çizgisinin sünnetullahı gözetmediğini ve ıslah, inşa, sünnetullah çizgisini algılamakta zayıf kaldığını vurgulayan Türkmen, Muhammed Aleyhisselam’a örneklik yapan ve genellikle Kur’an’da kıssalarla anlatılan sünnetullah konusunu kavramsal izahıyla birlikte yaptı.  Sünnetullah bilincinin bizleri en azından 14 asırlık bir Müslümanların tarihiyle, vahyin belirttiği tarihi ve toplumsal ilişkilerle ilgili ayetler ışığında değerlendirilip ümmet olarak nasıl bir evrede olduğumuzu tahlil etti. Fatır Sûresi’nin 32. ayeti çerçevesinde mevcut durumumuzla ilgili toplumsal analizlerde bulundu ve Arap Baharı sürecinde yer alan İslami hareketlerin sünnetullah çizgisine daha uygun bir seyir izlediğini örnekleriyle anlattı.

 

İlk defa hem vesayetten kurtulma mücadelesinin hem ümmeti yeniden uyandıracak öncü, sabikun veya şüheda diyebileceğimiz neslin inşasının asıl olduğunu, iki cihan için de kurtuluşun ancak sünnetullah çerçevesinde bu istikamette yakalanabileceği düşüncesinde olduğunu anlattı. Türkmen gelecek tasavvurumuzun da bugünden başlayan zarurat, haciyat ve tahsiniyyat aşamalarında ilerlenerek inşa edilmesi gerektiğini bazı somut örnekler vererek açıkladı.