Ergenekon İddianamesi dün kabul edildi, ilk ayrıntılar da ortaya çıkmaya başladı. Ancak Ergenekon soruşturması ile ilgili olarak ilk günden bu yana, hep aynı tez kamuoyuna hakim kılınmak istendi: “Ne yani,İlhan Selçuk, kendi gazetesini mi bombalattı?”

Bunun devamında da, “Ne yani; laikçiler, başörtü yasağı lehine karar veren kendi fikirlerindeki hakimi mi öldürttü?”

Eğer bu örgüt deşifre edilemeyip, yöneticileri ve üyeleri ardı ardına gözaltına alınmasaydı, kimbilir daha ne sorularla karşılaşacaktık biz!

Kimbilir Genelkurmay Başkanı’na yönelik saldırılardan sonra yine benzer toplumsal tepkiler provoke edilecek ve “Mütedeyyin insanların böyle bir eylemle irtibatı olamaz” diyenlere de, “Ne demek istiyorsunuz, Genelkurmay Başkanı’na saldırıyı, biz mi yaptık yani?AK Partililer, kendi iktidarlarına engel olarak gördüklerini bir bir ortadan kaldırmaya çalışıyorlar” diyeceklerdi.

Örgüt çökertilince, bu saldırı da önlenmiş oldu..

Evet, sadece Genelkurmay Başkanı’na değil saldırı planları..

Yargıtay’da üst düzey hakim/savcılar da bu örgütün listesinde..

Hatırlatmaya gerek yok. Hedefledikleri, mutlaka laik söylemleri ile bilinen şahıslar olacaktı.

Başörtü yasağına destek veren/açıklamaları ile AKParti çizgisini suçlayan isimlerden birisi..

Hangisinde toplum daha fazla provoke edilebilirse, o isim belirlenecekti. Kimbilir belki de belirlenmiş, sadece tetikçiye eylemi nasıl gerçekleştireceğinin anlatılmasına sıra gelmişti.

Ergenekon örgütünün çökertilmesiyle, o karanlık eylem de önlenmiş oldu...

Peki şimdi bizim laikçiler ne yapacak?

Kendileri bombalayıp, kendileri ağlıyorlardı.. Kendileri öldürüp, kendileri dövünüyor, mütedeyyin insanları suçluyorlardı.

Şimdi ne yapacaklar?

İddianame 2455 sayfa ile bir rekor kırmış durumda..

Devlet gazetesi ne yapacak bu iddianame karşısında?. İşi sulandırmak için, harf hatalarını mı arayacak, ne yapacak?

İnternet sitesinden ilk tepkileri, soruşturma aşamasındaki çizgilerini terk ettikleri izlenimi veriyordu.. Görünen o ki; örgütün üstünü örtme yönlü politikadan vazgeçmişler, iddianamenin tam metnini vererek, kamuoyundan bir anlamda özür diliyorlardı..

Belki de, Ertuğrul Özkök ile Başbakan Tayyip Erdoğan görüşmesinden sonra kararlaştırılmıştır bu taktik değişikliği. “Deviremediğimize göre, şu andan sonra bari uzlaşalım” taktiği!..

Ama bu yönde uzatılan zeytin dallarının, düne kadar bir kaşık suda boğulmak istenenler tarafından nasıl karşılanacağı, çok da belli değil..

Düşünün; Ergenekon terör örgütünün işi olduğu, iddianamede de geçen Danıştay cinayeti sonrasında, ne açıklamalar yapılmıştı. Başbakan’ın, cinayetin direkt sorumlusu gibi gösterilmesi küstahlığına kalkışılmıştı..

Ergenekon eylemleri arasında yer alan, ama o tarihte başörtü taraftarlarınca işlendiği ileri sürülen  Danıştay cinayetinin maktulü hakimin cenaze töreninde neler yaşanmıştı, hatırlıyor musunuz?

Dönemin AdaletBakanı Cemil Çiçek’in nasıl kovalandığını unutmadığınızdan eminim..

Evet; devletin Adalet Bakanı, hakim ve savcıların çoğunlukla bulunduğu bir cenaze töreninde yuhalanıyor, yetmiyor, bir de kovalanıyordu!

Dönemin Başbakan Yardımcısı hakaretlere maruz kalıyordu..

Aslında Ergenekon’un amaçladığı da bu idi.

Bakanların kovalandığı, başbakan yardımcılarının yuhalandığı bir ortam..

Sonrasında yapılacaklar belli idi zaten.

Düdük çalacak ve hakem maçı iptal edecekti..

Plan bu idi..

Dün kabul edilen iddianame ile, bu yöndeki gizli hesaplar deşifre edildi.. Artık siyasetçilerin “Sen darbe yanlısısın, ben darbe taraftarı değilim” tartışmalarını değil; darbe konusunda yetkili makam olan yargının kararını izleyeceğiz...

Artık yazarlar köşelerinde fikir egzersizi olarak derin devleti tartışmayacak.

Mahkemeler, kararları ile bu konuyu çözecek..

Komplo teorileri ile vakit harcamayacağız. Somut deliller üzerinden yapılacak yargılama sonunda, göreceğiz; kimler, neyin peşinde imiş!

Düne kadar, darbe konusunun bir mahkemede gündeme gelmesi, imkânsız gibi görülüyordu.. Dün bu anlayış iflas etti.. Bir mahkeme, darbe suçlaması içeren iddianameyi aldı, kabul etti.. Hayırlı, uğurlu olsun!

VAKİT