madencilere, güneşli günler için

Birkaç ceset yakıp ısınmalı, üstüne birkaç işçi
Isınalım yalıtımlı duvarlarımız, kışlık ayakkabılarımız
Var
Yalınayak değiliz şükür
Onca kömürün arasında üşüyor ellerimiz
Ayaklarımız üşüyor.

Oğul, kız, avrat üşüyor
Terliyor patronlar da öldükçe biz
Ceolar açıklıyor:
temiz hava odaları bir şurda var, bir şurda, bir de şurda
açık hava, beyaz örtüler, beyaz önlükler, gizli bir
telaşla
uğur dündar bile burda daha ne olsun, kola gravat,
beyaz gömlek,
cıncık gibi ayakkabılarla
(birileri yıkılsın da feda olsun binlerce Soma)

Ne çokmuş işçi sevici mi desem, ölü sevici mi
Kırk güne kalmaz unutulur
Dağılır dumanı madenin, kömür ısıtmaz olur
Üşür kız, oğlan, avrat üşür.

Oooo alışmıştık sizi ekrandan görmeye
Devlet erkânı tam tekmil madende
Üzgünüz işte hepimiz, siz de üzgünsünüz eminiz, hem de milletçe
Üşüdünüz mü başkanım?
Birkaç ceset yakıp ısınalım mı, birkaç da işçi üstüne
Ateşi harlasın mı sendikalar başkanım siz üşüdükçe?

Her şehre bir anıtkabir, hatta her semte
Çağdaş yaşamı destekleyelim beyler
Bak ölüyor mu madenciler öyle pisipisine
Hak ettiniz işte ölümü bu gericilikle
Yine de yanınızdayız
Mesele ne üç-beş ağaç işi, ne üç-beş madenci
Çarşı her şeye karşı değil bunlar yalancı.

Unutulacak ama ne hikâyeleri anlatılacak madencilerin
Bayraklar yarıya inecek, röportajlar, usta habercilikler
Kahramanlıklarınız ballandıra ballandıra anlatılacak
Analarımız unutulacak işçiler doğuracak
Bir avuç kömür için
Ne kara günler doğacak.
Kara kalem resimleri yapılacak,
Her yıl anılacak ölenler, ölemeyenler
Bir başka sefere anlarsın işte, sergilenecek resimleriniz
Hiç gidemediğiniz sergilerde

Bütün işçiler/emekçiler birleşin!
Tüm patronların, politikacıların, sendikacıların
Ve devrim sayıklayanların üstüne
Anlarsınız işte!