KHK ile görevinden ihraç edilen Yusuf Kılınç’ın Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a açık mektubu:

REİS

Ben Yusuf’um, üzerimde hangi kirli ellerin tırnak izlerinin olduğunu bilmediğim yırtık bir gömlek var.

Kolay değildir, Müslüman bir Kürt olmak bu topraklarda. Sevdiğim için bu vatanın her bir santimetre karesini ve her Müslüman yüreğini; kimileri bakardı ayıplayan gizli bakışlarla, kimileri ise hiç gizlemez yüzüme haykırırdı hakaret dolu sözlerini.

Üstad gibi;

“Ey düşmanım sen benim ifadem ve hızımsın;

Gündüz geceye muhtaç, bana da sen lazımsın!..” der, umursamazdım hiç birini. Ancak şimdi öyle mi? Beni en sevdiklerimin düşmanı bellemişler. Düşmanımla aynı kefeye koymuşlar. Umursamayayım diyorum, sen kendini biliyorsun Yusuf, diyorum. Ama olmuyor, ağır geliyor uğruna nice mücadeleye girdiklerimin beni terörist diye KHK ile yaftalaması.

Oysa ben Kasımları değil, Şubatları soğuk bilirdim. Şubat’ın Müslüman biçen buz gibi soğuğunu büyüklerimden bilirdim. Şubatlarda nice Yusuflar doğduğunu, O Yusuflardan birinin kör kuyudan, soğuk zindandan çıkıp memlekete reis olduğunu.

İnat ediyor, açılmıyordu bir türlü bilgisayar sistemim 22 Kasım sabahı. Derken arkadaşlarım geliyor yanıma. Yusuf diyorlar KHK… Kararname… gibi geceleyip yutkunuyorlar. Şubat gibi soğuk olmasa da 22 Kasım sabahı buz tutuyor gözyaşları mesai arkadaşlarımın. “İhraç” ve “Yusuf”. Bu iki sözcük hiç yakışmıyor birbirlerine diyorlar. “Kal” diyor gözyaşlarıyla Müdürüm, “Yanımda kal” diyor. Sen üzülme Müdürüm, “Kaderin üstünde bir kader olduğuna” inanırım. Atları ve itleri aynı medyada sürüp izleri karıştıranlara inat kaderin üstündeki kaderimi bekleyeceğim.

Benim adım Yusuf’tur…

Elhamdülillah gömleğim önünden değil, arkasından yırtıktır.

Yusuf Kılınç

Mardin / Kızıltepe