Ramazan Kayan, Milat gazetesindeki yayınlanan yazısında tüm dünyayı sarsan Koronavirüs salgınını yorumluyor:

Yediden yetmişe herkes korona sayıklıyor… Korona ile yatıp, Korona ile kalkıyoruz… Kâbusumuz oldu… Kahroluyoruz… Krizlere giriyoruz… Bu korkulu rüya ne zaman bitecek bilmiyoruz…

Herkes Korona uzmanı kesildi… Ancak komplo teorileri, yeni senaryolar, varsayımlar, öngörüler, yorumlar, kehanetler, rüyalar, uyarılar virüsün yayılma hızını kesmiyor…

Korona engel tanımıyor, ayrım yapmıyor, kimseyi takmıyor, dolu dizgin başını almış gidiyor…

Koca dünya küçücük bir Koronaya teslim…

Kışlalar, stadyumlar, metropoller, havalimanları hepsi boşaldı, dar evlere sığmaya çalışıyoruz…

Ölenlerimiz iki metrelik mezar çukurunda, kalanlarımız dört duvar arasında sıkıştık kaldık…

Dünya diken üstünde, alarm durumunda… Bir karabasan çöktü dünyamızın üstüne… Aldığımız nefesten, soluduğumuz havadan korkar olduk…

Ne idik, ne olduk?

Her şeyin kontrolümüzde, bilgimiz dâhilinde seyrettiğini sanıyorduk… Birdenbire sarardık, solduk… Savunmasız kaldık…

Heveslerimiz kursağımızda kaldı… Nefeslerimiz daraldı… Hayatın tadı tuzu gitti… Bağışıklık sistemimiz bozuldu… Sağlık sistemleri bile çöküyor… Sabah tedavi etmek için evden çıkan sağlıkçılar, akşam kendileri tedaviye muhtaç hale geliyorlar…

Evet, virüs bildiğini okuyor… Önemli olan biz virüsü nasıl okuyoruz…

Tesadüfe yer olmayan bir dünyada yaşıyoruz… Korona nereden çıktı, neden çıktı? Kuşkusuz Allah çık dediği için çıktı…

Korona bir sonuçtur… Neyin sonucu bunu biz düşüneceğiz…

Bu virüs Allah’ın iradesinden bağımsız hareket etmez… Ancak biz kendimizle ilgili boyutunu sorgulamamız gerekiyor… Sünnetullah bize ne söylüyor?

Korona bir mesaj mı? Musibet mi? Mucize mi? Kaderimiz mi? Kusurumuz mu?

Hangi ihmalin, isyanın, istikbarın sonucu?

Kuşkusuz korona Allah’ın ayetlerinden bir ayettir. Her afet aynı zamanda bir ayettir… İşarettir… İnzardır… İhtardır… İkazdır…

Kimine ders, kimine nefes, kimine ibret, kimine hikmet, kimine uyarıcı bir ses, kimine bir ödül, kimine bir ceza olarak iniyor…

Gökyüzünden inen gündem, semadan gelen mesaj, gaybi uyarı…

Kur’an’la gelen uyarıya kendini kapatanlara, Korona ile gelen kevni uyarı sistemi devreye giriyor…

Korona’dan korunmaya çalışırken, korkarım Korona ayetini yanlış okuyacağız…

Kirlenen hayatımız, insanımız, dünyamız için ciddi bir uyarı… Unuttuğumuz ve uzaklaşmaya çalıştığımız ölümü hatırlatan bir elçi oldu Korona…

Karunlaşan, Kabilleşen, kapitalistleşen, kurtlaşan, kalpsizleşen kafalara ilahi bir dokunuştur Korona…

Korona konuşuyor, üstümüze alıyor muyuz?

Korona günlerimiz kahır, kaos, kriz günlerimiz olmasın…        Kendimizle yüzleşme, kendimize gelme günlerimiz olsun…

“Bu da geçer yâ Hû” diye geçiştirmek istemiyorum…

Elbette er ya da geç geçecek, peki bizde değişen ne olacak? Kovid-19 geçer, Kovid-20 gelir… Yeni Kovidler mi bekleyeceğiz yoksa tevbe ve istiğfarla kulluğumuza bir kıvam mı kazandıracağız?

Mücadele azmimiz, adayış ruhumuz, dava bilincimiz süreçten nasıl etkilenecek?

Korona şu nebevi gerçeği bize yeniden hatırlattı: “Dünya’da rahat yoktur.” Dünya yaşamının enfes bir özetini sundu…

Korona mutasyona uğrasa bile yine bize uğrayacak… Dünyada hiçbirimiz kalıcı değiliz, kalıcı güzellikler için uğraşalım… Sanki korona bunu demek istiyor…

Ve şunu hiçbir zaman unutmayalım: Tarihe, zamana, topluma hükmeden Allah’tır…

Korona da Allah’ın bize müdahalesinden başka bir şey değildir…

Önemli olan murad-ı ilahiyi doğru okumaktır…

Allah bizi Korona ile terbiye ediyor, tevbeye çağırıyor…

Elbette kurunun yanında yaş da yanar… Ancak hesap günü herkesin hak edişi neyse onu bulur…