Amaçları sadece zulme karşı çıkmak, zulmü azaltmak olan Muaz El-Hatip’in bu tavrı Humeyni’nin yıllar süren Irak savaşından sonra zehir içmek gibi algıladığı Saddam ile barışa yanaşması hareketine benziyor.
Eninde sonunda düşecek olan Baas rejiminin bu güdüşle düşmesinin çok kanlı olacağına binaen yapılan bu teklifte Beşar’ın ve Baas rejiminin sürekli oyalayıcı reform sözlerinden hareketle İstanbul’da görüşme talebi, Beşar’ın sözünü bağlamaya yönelik bir tekliftir.
Sorumluluk ve merhamet sahibi bir lider’in açıklamasını Baas Lobisi kendilerinin zaferi, Muhaliflerin zayıflığı olarak adlandırabilir. Bazı muhalifler meşruiyeti asla kabul edilmeyecek Baas ile görüşmeye karşı da çıkabilirler. Ama muhakkak ki kararı direnen Suriye halkı verecektir ve Muaz El Hatip bunun şahsi görüşü olduğunu vurgulayarak Kurumsal direnişe ve halka karşı sorumluluğunu dile getirmiştir.
Beşar’ın zulmüne teslim olmayı Hudeybiye olarak adlandıran zalim destekçilerine karşı, sürecin Müslümanların güçlenmesine yol açtığını ve Suriye halkının Baas rejimini artık son’a getireceğini gören Hatib’in tavrı Hudeybiye’ye daha uygun bir tavırdır. Milyonlarca insanın kanına bedel olan bir devrim yerine düşmanlıkları azaltacak bir Fethin yolu olarak bu tavrı olgunlukla karşılamamız gerektir.