İslam tarihinde çok tartışmalı ve Oryantalistlerin de kullandığı tartışmalar vardır. Usuli bilgiye sahip olmayan birçok kişiyi tereddüte düşürecek söylemler vardır. Örneğin taharette Kulleteyn olayında İki Kule miktarı suyun necaseti seyrelterek necasetten düşüreceği gibi arifane bir içtihadı Turan Dursun’un nasıl kurgu ile iğrenç bir halde aktardığına dikkat edersek bu kullanıma bakıp bu içtihadi değerli çalışmayı kaldırıp atamayız
Birçok rivayette ilk bakışta uygunsuz görülen hatalar, yanlışlar olabilir. Bu rivayetlerin anlama ve birikim çalışmaları olup Kur’a ana mesajına aykırılığı halinde reddi ya da tevili mümkündür.
Filmdeki alıntılar ise bunların ayıklanıp peş peşe bir yargı oluşturma kurnazlığıdır ve rivayet geleneği ile aynı samimiyete sahip değildir. Burada art niyetli, dokuyucu bir filmden yola çıkarak İslam kültürünü yargılamak doğru olmamalıdır. Oluşmuş İslam kültürü ıslah edilebilir, mutlak olmadığından yeniden şekillendirilebilir, miras yedi gibi takılıp kalmadan, kutsamadan ama demonize de etmeden değerlendirmeliyiz.

Yorumların, atışmaya (tartışmaya değil) dönmesi pek hoş bir şey değildir. Ne var ki, bazen susmanın "ikrar" olarak anlaşılmaması istenen yerler, durumlar da olur. Hele de Kitab-ı Kerim ile ilgili hallerde bu pek istenilen bir durum gibi durmaz. Binanaleyh, meali "tuhaflık" olarak niteleyen biri çıkarsa, ona bir-iki kelam daha etmek lüzumsuz addedilemez. Değerli kardeşim; bizim davamız, hatta bütün davamız Kur'an eksenli bir anlayışı ve yaşayışı ortaya koymak değil midir? Eğer öyleyse Hayat kitabımızı muhataplarımıza anlatırken, aktarırken niye özenli olmayalım. Dilin ve aktarımın, özeni, dikkati ve makuliyeti yok mudur? Bunlarda/buralarda kriter ve kritik olmaz mı? Tercümeyi geçtim, meal, alelade, rastgele ve savruk yapılabilir mi? Meal tanımında; "saldım çayıra mevlam kayıra" rahatlığı ile "her kafadan bir ses" serbestliği mi saklıdır? Ortak kullandığımız bir dile, müşterek iman ettiğimiz bir Kitap dolayımında, -o Kitab'ın daha iyi anlaşılmasını hedefleyen bir kaygıyla- eleştiri sunmayı anlamamazlıktan gelirsek, en hafifinden "tuhaf" davranmış oluruz! Tuhaflığı savunmak ise daha da "tuhaf" olur!

bazi yerlerde turk halkinin diger halklara oranla tepkisiz kaldigini yaziyor. dogrudur turk halki halifeligin kaldirilmasindan, ezanin yasaklanmasina, harflerin degistirilmesinden, guzellik yarismalarina katilmaya diger musluman ulkelerde cok siddetli tepkilere sebeb olacak meselelerde genelde sessiz kalmistir. bunda turkiyedeki cemaatlerin frenleyici etkisinin onemi buyuk. mevzubahis cemaatler birakin dunyadaki islami olaylari turkiyedeki olaylarda dahi ben merkezci bir anlayisla gormezden gelmisler ve halende gormezden gelmekteler. halka empoze ettikleri islam anlayisi kendi cemaatlariyla sinirlidir. bu son filimle ilgili onemli bir gelisme ise abd resmi makamlarinin yapimciyla ilgili sorusturma baslatmalaridir. bu batida islam dusmanligini yaymak icin olaganustu gayret gosteren sebekelerin desifresine sebeb olabilir. bu mevzubahis antiislam sebekeleride nihayetinde ergenekon gibi bir gun yakayi ele verecekler bundan sonra yapacaklari her provokasyon sonlarini biraz daha yaklastiracaktir. ayrica bulent kardesimizin mealle ilgili aciklamasina katilmiyorum. her yaziyi okudugumuzda yanimizda bir meal bulundurup tek tek acip bakacak miyiz? yazinin kolay anlasilir ve hizli okunabilir olmasi lazim. okunacak o kadar cok yazi var ki!

14 dakikalık fragmanın tamamını izledim. Zaten film diye birşey de yokmuş topu topu 14 dakika imiş. Bilmiyorum bu yazıyı yazan sn. yazar izledi mi? Oradaki diyalogları biliyor mu?

Hz. Peygamber'in 6 yaşında Aişe validemizle evlenmesi olayı, eşeğe adını sorunca eşeğin "cabbar" demesi. ve bunun gibi pekçok diyalog hadis kitaplarında varolan şeyler. Hz. peygambere hadis kitaplarında yapılan iftiraların filmleştirilmiş hali. Bu film ahmak yapımcı ile - iftiracı müslümanların ortak yapımıdır. Kendisine müslümanım diyen insanların toz kondurmadığı hadis kitaplarında bu filmden daha katmerli iftiralar yer almaktadır. O katmerli iftiralar bugün senaryolaştırılsa eminim 3. dünya savaşı çıkar.

Neden bu gerçekleri görmezden geliyoruz? Neden iftiranın asıl kaynağının ne olduğunu söylemeye dilimiz varmıyor? Neden bu hadis uydurukçuları müfteri olarak görülmüyor? Hedef tahtasına oturtulmuyor?

Usul'i Kafi gibi, Ramuz El Hadis gibi, hatta ve hatta Buhari'nin hadis kitabı bu türden iftiralarla dolu. Onlarca örnek verebilirim. Sizler de biliyorsunuz eminim.

Bizler rivayetlerle oluşturulan, Kur'an'daki peygamberle alakası olmayan uydurulmuş bir peygamber algısının cezasını çekiyoruz. Sofilerin, şianın, sunnilerin hadis adı altında insanlara pompaladığı şeyler en az bu film kadar kötü.

Bu filmin iki sorumlusu var. Cahil hristiyanlarla cahil müslümanlar.

Makalem vesilesiyle başlayan tartışmanın Müslümanların "Protesto Fıkhı" (Fıkhul Muzahara) açısından mütevazi katkılar barındırdığını düşünüyorum. Özellikle Ali Gözcü ve Rıdvan Kaya abilerimizin ve Pirifani'nin yorumlarına katılıyorum. Ayrıca tepkilerin tepkisel ve refleks olmaması gerektiğini vurgulamak gerektiğini belirtmekte fayda var. Lakin yukarıda okuduğunuz makale "güncel/siyasal bir analiz" değil. Genel olarak hakaretlere nasıl bir tavır sergilenmesine yönelik Kur'ani, çerçeveyi arayan bir çalışma. Bu sebeple soyut ve ayet meallerinden oluşması doğal.

Ayrıca Meal "tuhaflıkları"na da takılmayalım. Meal zaten başlı başına "tuhaftır" tuhaf olduğu yani metnin kendisini yansıtamadığı için tercüme değil meal yani kırık çeviri-aktarımdır. Bu sebeple siz makaledeki meallere takılmayınız. Esas olan o ayetlerin kendileridir. Onlarca başka meal var ayetleri o mealler üzerinden okuyabilirsiniz Arapçanız varsa bizzat kendisini okuyabilirsiniz. Benim yaptığüım meallerin hiçbir önemi yok. Sure ve ayet numaraları önemli olan referans noktaları.

Öfkenin haklı olması seçilen her hedefin de doğru ve isabetli olduğu anlamına gelmiyor. Diyor Kenan Alpay Düşünce Platformundaki son makalesinde. Kendisinin makalesi konuyla ilgili siyasi analizler açısından önemli bir katkı. Altına aynen imzamı atıyorum...

Alpay'ın bıraktığı yerden ben sorayım Müslümanlar keşke 30 bin insanın canlı yayında öldüğü Suriye için, aptal bir provokasyon filmine verdikleri tepkinin onda birini gösterselerdi...

bulent kardesimizin meal anlayisina katilmiyorum. icerisinde onemli olcude arabca kelime bulunduran turkce lisanina yapilacak meallerde mumkun oldugunca arabcaya sadik kalmanin faydasina inaniyorum. gerekirse sayfa altinda aciklama yapilir. mealin sonundada genis kapsamli bir sozluk ilave edilir. yani alim hakim ehli kitab hanif aziz ,ulul elbab resul nebi vs kelimeler oldugu gibi birakilir. maalesef meallerimiz insani bu yastan sonra arabca ogrenmeye zorluyor.

bu son olaylar gosteriyor ki acilen bir protesto ve gosteri fikhina ihtiyac vardir. protestonun farzlari vacipleri sunnetleri mustehaplari protestoyu bozan, kaza ve kefaret gerektiren sadece kaza gerektiren meseleler maddeler halinde ilmihal kitablaria ilave edilmelidir. bu konuda degisik imam ve muctehidlerin gorus ve kavillleride belirtilmelidir. bu meselenin trajikomik diyecegimiz yonu. kuransiz muslumanlarin hangi konuda hangi tavri nasil alacaklarini belirleyememeleri kurandan uzaklasmanin kuranla hukmedememenin kurani arkaya atmanin neticesidir. bazen islam ulkelerinde siddetli protestolara sebeb olan bu ve daha onceki yapim ve cizimler bati ulkelerinde eskiden beri oldukca coktur. nedense sadece bazilari araliklarla tekrarlanan siddetli protestolarla neticelenmektedir. orneklerini gecmistede gordugumuz turden siddet icerikli protestolarin islami oldugunu idda etmek art niyyet den degilse bilmemektendir. bilmemek ise caiz degildir. kuran ayetlerine karsi rivayet literaturundeki haklarinda asirlardir tartisilan ve bir neticeyede varilmamis rivayetlerle hukmetmek saglam yol degildir.yani sakattir. ucyuz milyonluk amerikada amerika devlet ve halkini islama karsi kiskirtan pisliklerin hesabini konsolosluk calisanlarindan sormak islami degildir. burada parantez acmak gerkiyor konsolosluk calisanlarinin masumiyetinden bahsetmiyoruz ama bu olayla ilgileri olmadigi kuvvetli ihtimaldir. abdnin dostlugundanda bahsetmiyoruz ama abdyi kullanan ve kiskirtan mihraklari gozardi etmemeliyiz. daha once karikatur krizindede ayni hatalar yapildi. kucuk bir avrupa ulkesinin arkasina gecip proveke ettiler. maalesef muslumanlar butun ulkeyi hedefe koydular. bakin turkiyede ilhan arselin ve benzerlerinin kitaplari gazete bayilerinde ve kitapcilarda satiliyor. bunun icin turkiyenin konsolosluklarina saldirilmasi ve calisanlarin oldurulmesi gerekli ve dogru midir? sucun sahsiligi prensibini cigneyemeyiz abd bu siddette protesto edilecekse devletiyle ordusuyla yaptiklari protesto edilmelidir. guantanamo icin ebugarib icin ve diger seler icin protesto edilmelidir

Yeri geldiğinde koca bir ümmet olduğunu ilan eden insanların, "canlarından aziz"olması icabeden nebilerine, bir-iki adi ve alçak, hakaret edecek, aşağılayıp alay edecekler ve biz de soğukkanlılıkla (yoksa sağduyu mu desek!!?) mukabele edeceğiz. Verilmek istenen mesaj bu mudur? Yok eğer bu değilse bunun ya da buna yakın bir anlamın, yukarıdaki yazıda "bağırdığını" söylemek bir keşif olmasa gerektir. Unutulmasın ki "hırsız"a dikkat çekmeyen, önceliği "hırsız"a vermeyen bir yaklaşım hikmetten, tesirden uzak, bir tür "hariçten gazel" uzaklığına ve dışarıdanlığına mahkum olacaktır. Özetle bu tür hakaretlere karşı muhakkak tepki verilmelidir. Ama tepkinin doğru adresi bulması, gerçek muhatabını ya da muhataplarını bulması esas alınmalıdır. Kutsallarımızın her aklına esen densizin oyuncağı olmamasının bir yolu da budur.
Bülent kardeşin yukarıdaki yazıda yaptığı/kullandığı "meal"tuhaflıkları ise bahsi diğer olarak kalsın. Ama hiç değilse şu; "boruya üfürmek ("sura üflemek" yerine icat olmuştur!), evren ("alemler" yerine bulunmuştur!), alaylarına hedef yapmak ("alay etmek" yerine tercih ediliyor) ve son dönem alimlerimizin, pardon bilgelerimizin - yukarıda misali vardır- "çıkarsadıkları" Ebu Lehep yerine kullanıma arzedilen; "ateş körükleyen"!! "Ateş körükçüsü" değil dikkat edile! Pek sayın beyler ve bayanlar; Kur'an kavramları, sembolleri, figürleri lugat/sözlük anlamlarına irca edilemeyecek kadar önemlidir. Anlamı bu güne getirmek elbette çok luzumlu ve önemlidir. Ama bunu yaparken her aklımıza esen/gelen kavramı/ıstılahı, kelimeyi, ismi bu işe alet edemeyiz. Ebu Lehep'te malum olduğu üzere bir "isim" olmaktan daha çok bir "sıfat"tır. Bir semboldür. Semboller kelime çözümlemesine ihtiyaç hissetmezler. Bu söylediğimiz, kelime anlamlarının bilinmesine mani değildir. Selam ve dua ile

Bülent Şahin yazısının son paragrafındaki vurguları da yapmasa, adeta tamamen pasifist, vurana elsiz, sövene dilsiz bir yaklaşımı önerdiği sonucuna varacaktım. Yine de tepkinin gerekliliğini vurgulamasına rağmen yazısının yanlış anlamalara konu olabileceğini düşünüyorum.

Bazı Kuran ayetlerini sıralayarak vahyi mesaja ve elçilere yapılan saldırılara sabretme emrinden saldırganlara fiilen karşı koymama sonucunun çıkartılması yanlış bir çıkarım olacaktır.

Şüphesiz sabretmek gereklidir ama sabır dediğimiz şey susmak, geçiştirmek, zulme katlanmak değildir. Siyer bize Müslümanların güç yetirdiklerinde Allah’a ve Resul’e düşmanlıkta ileri gidenlere karşı nasıl davranıldığını öğretmektedir. ( Kab b. Eşref’in cezalandırılması örneği gibi. Hollandalı Teo van Gogh’un Faslı bir Müslümanca cezalandırılmasını farklı düşünmüyorum.)

Burada ayırım yapılması gereken şey, Müslümanların İslam’ın izzetini koruma kararlılığı içinde davranıp davranmaması değildir, her halükarda bu sağlanmalıdır. Mamafih saldırganlığa ve saldırganlara cevap verilirken öncelikle hedef doğru seçilmelidir, yanlış hedef seçimi hem zulüm doğurur, hem de yeni gailelere yol açar.

Yine tepki verirken Müslümanların maslahatı düşünülmelidir. Hedef doğru seçilmeli ve etkili bir mesaja dönüştürülmelidir, karşı saldırıları tetikleyen zayıf ve provoke edici eylemlerden kaçınılmalıdır. Bu yönleriyle tartışmaya konu olan gündeme bakmakta yarar görüyorum.

İslam toplumu dediğimiz kitlelerin nasıl islamdan ve Kur'andan uzak olduğunu üzülerek izliyoruz. Bu öfke ve vahşet manzaraları toplumların hayata Kur'an eksenli bakmayışındandır.

İslam’a ve Kur’ani ölçülere ittibamız ancak vahyi ölçüleri ve Rasullerin uygulamalarını kavrayarak olur. Fiili saldırı ve dayatmalar dışında; sözlü ve davranışsal alay, küçümseme, iftira ve tezyif karşısında öfkemizin sınırını ve tepkimizin biçimini Rabbimiz bildirmiştir. İlgili ayetleri bir kez daha hatırlatan Bülent kardeşe teşekkür ederiz.

Tepki ve öfkemizde tavırlarımız için hududullahı gözetmek zorundayız. Sözlü, yazılı ve görsel alanda hangi komplo ve tezgahın kötülükleriyle karşılaşırsak karşılaşalım, öncelikle ötekilerin putlarına sövmemek kadar, tepkimizi fiili şiddete dönüştürmemek de asıldır. Bu kuralların aşıldığı iki hal söz konusudur:

1. Ya İslami değerlere yapılan bu tür saldırılara, hududullahı kavramadan tepki gösteren bazı kardeşlerimiz olmaktadır. (Onların hassasiyetlerini anlayabiliriz ama ümmetin maslahatını ve önde gelenlerin [ulu’l-emirlerin/ehlu’l hal ve’l akd] şura içtihadını gözetmeyen-göz önünde bulundurmayan tavırlarını meşru göremeyiz. Havra’nın, mescid’in, eman verilenlerin bombalanması gibi…)

2. Ya İslami değerlere yapılan bu tür saldırılara ümmetin maslahatı gözetilerek Kur’an bütünlüğüne dayanarak yapılan şura içtihadı ile veya bu doğrultuda ciddi iştişari çabalarla fiili anlamda cevap verilebilir.

Tepkilerimiz duygularımıza göre değil, vahyi ölçülere ve Mütevatir Sünnet’e göre olmalıdır. Hiç kimse bir fetvaya, tarihte kalmış bir içtihadi rivayete veya siyer rivayetine dayanarak hududullah’ı ve Rabbimizin ayetlerini aşacak tarzda yorumunu meşrulaştırmamalı, veya ferdi fetva ve içtihadını dayatmamalıdır.

Taşkınlık yapmadan, nahoş sözler söylemeden, izzetli ve onurlu bir şekilde tavır almalıyız, vesselam.

Bu ümmet (ya da müslümanlar) Kur'an'ı bilip Kur'an'la amel etseler halleri böyle olur muydu?

Olayı basit bir sataşma olarak görüp Kuranın tavrı budur demeyin. Peki Kuranın Allah ve resülüne karşı savaş ilan edenlere karşı tavrı nedir?

Bugün bu filme karşı Amerikan elçilikleri basılıp, ateşe veriliyorsa, Amerikanın islama ve müslümanlara karşı Haçlı savaşını yürütüyor olmasının bütün Müslümanlarca anlaşılmasındandır.

Müslümanların namusuna, topraklarına, ilim ehline ve ümmetin seçkin şahıslarına saldıran Amerika, artık bu bölgede rahatlıkla at oynatamayacağının farkına varmalıdır.

Libyalı kardeşlerimiz Batılılara cok iyi bir ders verdiler. Kendilerini kukla gibi görenlerede öyle. İNşallah bundan sonra anti emperyalism cephesi dahada güçlenir.

Biz batıyla iş birliği yapan ve kendi halkına zülmeden hükümetler isteMİYORUZ.

bülent kardeşin kur'an eksenli örnekleri biz müslümanlar için çok önemli çabalarından dolayı allah razı olsun