Amerika Birleşik Devletleri’nin Maryland eyaletinde yaşayan ve ismini vermek istemeyen Fas kökenli bir kadın, iki hafta önce bir kliniğe yaptığı rutin hamilelik kontrolü ziyareti sonrası hiç beklemediği bir olay yaşadı.

Kontrol esnasında doktorun Gazze Şeridi’nde yaşananlar hakkındaki düşüncelerini sorduğu kadın hakkında klinik ziyareti ardından düzenlenen raporda “psikolojik olarak rahatsız” olduğundan ötürü çocuklarına bakamayacak durumda olduğu ve derhal olaya müdahale edilmesi gerektiği yazıyordu. İstanbul merkezli Filistinli gazeteci Abeer Ayyoub aracılığıyla iletişime geçtiğimiz anneyle yaşadıklarını konuştuk.

O gün rutin bir hamilelik kontrolü için kliniğe gittiğinizi belirttiniz. Kontrol esnasında klinikte neler yaşadınız?

Kontrol için gittiğim klinik yaşadığım eyaletteki ana hastanenin küçük bir şubesi. Hamileliğimi takip etmek için rutin bir kontrol yaptırdım ve bu benim aynı kadın doktoruna ikinci gidişimdi. Doktor bana hiç beklemediğim bir anda Gazze’de olup bitenlerle ilgili ne hissettiğimi sorarak konuyu açtı. Yakın zaman önce bir bebeğimi kaybetmiştim ve bu nedenle de Gazze’de yaşananlarla bilhassa empati kurabiliyordum. Her annenin hissedebileceği gibi özellikle de çocukların öldürüldüğü sahnelere şahit olmanın çok zor olduğunu ifade ettim ve ağladım. Üzücü bir andı, ağlıyordum ama sesimi yükseltmeden. Siyasi hiçbir şey söylemedim veya herhangi bir siyasi partinin adını zikretmedim. Ben sadece doktorun sorusu üzerine bir anne olarak Gazze’de olanlar hakkındaki hislerimden bahsettim.

Peki bu cevabınıza karşılık doktorun tepkisi nasıl oldu?

Hiçbir şey söylemedi, hiç yorum yapmadı. Sadece beni dinledi. Eve gittiğimde ise beklenmedik bir durum ile karşılaştım. Telefonumdaki uygulamadan sağlık dosyama baktığımda psikolojimin çocuk yetiştirmeme engel teşkil ettiğini ifade eden bir rapor ile karşılaştım. Rutin hamilelik kontrolü için gittiğim ve bana Gazze hakkındaki hissiyatımı soran doktorun düzenlemiş olduğu detaylı raporu görünce hayrete düştüm. Doktor, kadın sağlığı konusunda uzmandı – ve kısa bir süre önce bir bebeğimi doğumdan hemen sonra kaybettiğimi ve bundan dolayı iyi olmadığım için bir psikiyatristten psikolojik destek aldığımı da biliyordu. Eşim ve ben hayatımızın şokunu yaşadık.

Raporda yer alan ayrıntılar nelerdi?

Raporda, iki çocuğumun güvenlikleri için “derhal” velayetimden alınması gerektiği üzere bir tavsiye yer alıyordu. Çocuklarıma bakacak kadar sorumluluk sahibi olmadığım söyleniyordu. Ayrıca çocuklarımın Amerika’nın çocukları olduğunu ve anneleri olan benim yüzümden Amerikalı çocuklar için endişe duyulduğu belirtiliyordu. Raporda, çocuklarımın benden korunması için acil adımlar atılması gerektiği, çünkü akli dengemin yerinde olmadığı iddia ediliyordu.

Bunun üzerine siz ne yaptınız?

Eşimin aksi yöndeki tavsiyesine rağmen ben duramadım ve hemen kliniği aradım. Merkezin, yani kliniğin şefi ile görüşmek istedim. Ona her şeyi anlattım. Bana cevaben kliniklerindeki bir psikiyatriste görünmem gerektiğini ve bunun ardından psikiyatristin durumumla ilgili ayrıntılı bir rapor vereceği söylendi. Ben de kabul ettim. Klinikte Gazze’de olup bitenlerle ilgili bir dizi soruyu da içeren psikolojik bir muayeneden geçtim ve psikolojik dengemin yerinde olduğunu teyit ettiler. Muayenede bana yine Gazze ve Gazzeli çocuklarla ilgili hissettiklerim hakkında çeşitli sorular sordular. Nelerle uğraştığımı ve zamanımı nasıl geçirdiğimi sordular.

Her yerde muayenede kullandıkları muhtelif makineler vardı. Çocuklarım için güvenliği için akli dengemin ve psikolojimin uygun olduğundan emin olmak istiyorlardı. Her şey yolunda gitti. Daha önce de belirttiğim gibi bir bebeğimi kaybettim ve hâlâ kendimi çok iyi hissetmiyorum. Bu kayıptan dolayı da psikolojik destek almaya devam ediyorum ama bu kişisel bir durum ve bebeğini kaybetmiş bir anne olarak yaşadığım duygusal deneyimlerle ilgili. Tabii ki Gazze’deki durum da beni etkiledi.

Peki sizin ruhsal durumunuz ile alakalı ilk raporu hazırlayan kadın doktoru ile alakalı nasıl bir süreç yaşandı?

Benim ruhsal durumumla ilgili dosyayı hazırlayan doktorun başörtülü kadınların kliniğe gelmesine karşı olduğunu ve başörtülü kadınları muayene etmekten hoşlanmadığını bizzat klinikte görüştüğüm yetkililerden öğrendim. Bana onun son derece ırkçı olduğunu söylediler. Ona karşı dava açabileceğimi veya bir daha onun beni muayene etmemesini talep edebileceğimi söylediler. Ben de kendisini bir daha görmek ve onun tarafından muayene edilmek istemediğimi belirttim. Onu görmek istemiyorum çünkü bu beni kötü etkiliyor. Kendisiyle bir daha muhatap olmak istemiyorum. Ama aynı zamanda polise de gidip onu ihbar edeceğim; çünkü onun bana yarın başka bir şey yapmayacağının garantisi yok.