Hamza Salha’nın electronicintifada’da yayınlanan yazısını, Barış Hoyraz, Haksöz Haber için tercüme etti.

İsrail'in hava saldırıları nedeniyle her gün kesin ölümle karşı karşıya kalmamız yeterli değil. Gazze'de artık açlıktan ölüyoruz.

Hayvan yemi dışında yiyecek pek bir şey kalmadı: mısır, arpa, saman. Marketlerdeki pahalı hayvan mamalarını bile alamıyoruz.

Artık ağaç yaprakları yemek zorunda mı kalacağız?

Geniş ailemle birlikte kuzeyde kaldım, toplamda yaklaşık 40 kişiyiz. Her gün yağan İsrail bombalarına rağmen güneye gitmedik.

Birleşmiş Milletler Gazze'de kıtlığa çok yakın olduğumuz konusunda uyarıda bulunuyor - bu “neredeyse kaçınılmaz” - ancak zaten kıtlık başlamış gibi hissediyoruz.

En az 20 Filistinli açlıktan öldü.

Ailem hayatta kalmak için elinden geleni yapıyor.

Geçtiğimiz üç ay boyunca tam bir gıda diyeti yapıyoruz. Her kişiye günde iki parça beyaz ekmek veriliyordu: biri öğle yemeği, biri de akşam yemeği için.

Bu daha sonra günde bir parça ekmeğe indirildi.

Un stokumuz azaldıkça, daha uzun süre dayanması için mısır unuyla karıştırmaya başladık.

Unumuz bitince mısır ununu arpa ile karıştırdık. Şimdi de pirince geçtik.

O da bitince ne yiyeceğimizi bilmiyorum.

Marketlerde artık sebze, et, tavuk ve yumurta yok. Bunlar bitince yerine başka şeyler kullanmaya başladık.

Süt yerine mayonez, domates yerine konserve ürünler kullandık ve bu böyle devam etti.

Aç olduğunuzda tek düşünebildiğiniz şey “yemek yemektir.”

Alternatif yiyecekler

Yine de kendimi şanslı sayıyorum, çünkü sadece “kendimi doyurmaktan” sorumluyum. Kardeşlerim ve diğer çocuklu aileler çocuklarını beslemek için kendi paylarından feragat ediyorlar.

Yengem Eman, 27 yaşında, 9 aylık ikizleri Mumin ve Mahmud ile 4 yaşındaki Zeyna'nın annesi.

Eman yetersiz beslenmeden muzdarip ve çaresizce kalsiyum takviyesine ihtiyaç duyuyor.

“İkizlerim gece boyunca birkaç kez aç uyanıyor ve yüksek sesle ağlıyorlar” dedi. “Tekrar uyuyacaklarını umarak onları süt yerine papatya çayı ile beslemeye çalışıyorum.”

Kahvaltıda yumurta yerine susam.

İçilebilir bir şey yerine kirli su.

Bağışıklık sistemleri zaten zayıflamış olan çocuklar, kaçırdıkları her öğünde ciddi hastalık riski altındalar.

Eman, aşıları yapılmadığı için çocuklarının sağlığı konusunda son derece endişeli.

Zeyna acıktığında boya kalemlerini çıkarıyor ve sanki boya kalemleri kebapmış gibi davranarak bir ziyafet çekiyor.

Yeni yürümeye başlayan çocuk erimeleri

Yeğenim Ömer, 6 yaşında, o da aç. Şimdi annesinin 2 yaşındaki kardeşi için sakladığı yiyecekleri yemek istiyor.

Ömer annesine un yerine kumla tatlı yapıp yapamayacaklarını sordu.

Açlık hepimizin ruh halini etkiliyor ama özellikle küçük çocukları. Ömer geceyi annesiyle tartışarak geçiriyor, açlığı onu sinir krizlerine sokuyor.

Annesi geceleri ona su ve domates sosundan oluşan ince bir çorba hazırlıyor ve bunun uykuya dalmasına yardımcı olacağını umuyor.

Yeğenim 5 yaşındaki Aya, geceleri daha doyurucu bir yemek yiyebilmek için bütün gün ekmeğini saklıyor. Aç karna uyuyamıyor.

Çok küçük olduğu için neden yemek olmadığını anlayamıyor ve daha fazlası için annesine yalvarıyor.

Aya ayrıca bir dizi başka inanç da geliştirmiş. Bizi yaratanın İsrail ordusu olduğuna inanıyor, çünkü hayatlarımızda Tanrı rolü oynuyor, kaderimizi kontrol ediyor ve yemek yiyip yemeyeceğimizi belirliyor.

Ramazan yaklaşıyor

Bana gelince, birden fazla kez açlığın dibine vurdum.

Geçenlerde fiyatları astronomik olan bir döner satıcısı buldum. Ailemden bir miktar para saklamıştım ve onu bir dönerci için harcadım.

Tek başıma yemek yerken hissettiğim suçluluk duygusu daha önce hiç hissetmediğim bir şeydi. Döner yemek, birilerinin önünde yemek yemek, hele hele yediğimi birilerine söylemek bana uygunsuz geliyordu.

*Hamza Salha, Gazze'de yaşayan bir gazeteci.