Kenan Alpay’ın yorumu:

Siyasi mücadele toplumsal realiteyi doğru okumayı gerekli kıldığı kadar ahlaki tutarlılığı ve kimlikte sebatkârlığı da mecbur kılar. Saplantılarla, hamasetle, vesvese ve komplo teorileriyle ciddiye alınabilir bir siyasal mücadele verilemez elbette. İktidara yürüme iddiası hemen her zaman toplumun çok değişik hatta muhalif kesimlerini dahi kucaklamayı gerekli kıldığından kullanılan dil, icra edilen hizmetler ve vaad edilen gelecek vurgusu teoriyle çelişme riski taşır çoğunlukla.

Türkiye’de olduğu gibi siyasete resmi ideoloji ve bu resmi ideolojiyi koruma ve kollama misyonuyla görevli kurumlarla mutabakat sağlamaktan başka seçenek tanınmıyorsa bu çelişme riski hep yüksek ve kroniktir. Bu sebeple Türkiye’de siyaset topluma hizmet için değil uzun süren zorlu yıllarda adeta devlet adına toplumu terbiye etmek şartıyla sivillere tevdi edilmiştir. Tabii “yakın siyasal ve toplumsal tarihi çok fazla irdelenmesin, geçmiş ikide bir kurcalanmasın, tarih iyisiyle kötüsüyle bizimdir ancak mazi hep tatlı bir ortak payda olarak gündem olsun” mantığıyla hareket etmeyi şiar edinenlere söyleyecek pek fazla bir sözümüz yok.

FETÖ’nün Düşmanıysa Koy Sepete

Cumhuriyet’in kuruluş ve son döneme değin işleyiş şartlarını tartışmalardan uzak tutarak yol alabileceğini düşünen yeni bir siyaset ve medya diliyle ‘artık’ daha fazla muhatap olmaya başladık. Vurguladığımız bu ‘artık’ hangi zamanı ve gelişmeleri işaretliyor hepimiz biliyoruz. 7 Şubat MİT Müsteşarını gözaltına alma kriziyle başlayan, el konulmaya kalkışılan MİT Tırları hadisesiyle yükselişe geçen, 17-25 Aralık tuzağıyla level atlayan ve 15 Temmuz darbe girişimiyle altın vuruş yapan Fethullahçı Cunta’ya karşı kucaklaşma ve yenilenme çağrıları daha bir sıklık kazandı. Bir yere kadar normal hatta zaruri olarak karşılanabilecek bir korunma refleksiydi cereyan eden arayışlar.

(...)

Yazının devamı için tıklayın: Gazi’yle Kucaklaşma ve Kemalizm’le Yenilenme Çığırı