Ahmet Gülümseyen / Yeni Akit

Engelleri Kur'an ve Sünnet rehberliğinde aşmak...

Bazı yazılar vardır, güncelliği korumakta sınır tanımaz. Daha önce bu satırlarda, özel gereksinimli (engelli) bireylerin İslam esasları ölçüsünde nasıl engelleri aşabilecekleri hususunda düşüncelerimizi paylaşmıştık. Müsaadenizle bugün sizlerle o yazılarımızdan bir tanesini paylaşmak istiyoruz. Hayırlara vesile olsun inşallah…

“Dikkat edin! Vücutta öyle bir et parçası vardır ki, o iyi/doğru/düzgün olursa bütün vücut iyi/doğru/düzgün olur; o bozulursa bütün vücut bozulur. Dikkat edin! O, kalptir.” (Hadis-i Şerif)”

Gözün görmemesi, ayağın olmaması veya kulağın duymaması. Allah'ın (cc) insanlığın hizmetine sunduğu nimetlere baktığımızda, hayatı anlama ve yaşama adına önümüzde hiçbir şekilde engel olmadığı şahid olmaktayız. Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v.) hadisi şerifte belirttiği gibi, yeter ki kalbin bozulmaması gerekiyor. O ölçü/denge kaybedildiği vakit, vücuttaki diğer uzuvlar tam olsa da bir şey değişmiyor.

İnsanoğlunun, kâmil insan olma mertebesine ulaşmasına açılan kapının gönül olduğu, o kapının anahtarı ise kalp olduğu aşikâr. O kalbi kontrol altında tutup, terbiye etmenin yegâne kaynağı-rehberi Allah'ın (cc) ayetleri ve Peygamber Efendimizin (s.a.v.) örnek hayatıdır…

“Kalp (bedenin) sultanıdır ve onun orduları vardır. Sultan düzgün/iyi olursa askerleri de düzgün/iyi olur. Sultan bozuk/kötü olursa orduları da kötü olur. Kulaklar bu sultanın habercileridir. Gözler bekçileridir. Dil sultanın tercümanıdır. Eller (tebaasını kuşatan) kanatlarıdır. Ayaklar postacılarıdır. Ciğer şefkat ve merhamet kaynağıdır. Dalak ve böbrekler (kendisine yönelen tehlikeleri bertaraf eden) tuzaklarıdır. Akciğer (hayatın kaynağı) nefestir. Sultan iyi olursa askerleri de iyi olur, sultan kötü olursa askerleri de kötü olur.”

Allah'ın Resulünün bize ışık tuttuğu bilgiler doğrultusunda hareket edildiğinde, huzur, saadet ve mutluluğunda erişememek mümkün değildir. O nedenle hayatımızın her anı ve aşmasında Kur'an ve Sünnet üzere olmanın önemini iyi algılamamız gerekmektedir. Aksi takdirde, önemine vurgu yapılan kalbin asıl işlevini kaybetmesine neden olur ki, o vakitten sonra gözün görüp, kulağın işitmesi, zihnin ve bedenin eksiksiz çalışması, kısacası vücut dilinin eksiksiz olmasının hiçbir manası ifade etmeyecektir…

Allah (cc) Kur'an-ı Kerim'de buyuruyor; 'Size ulaşan her nimet Allah'tandır. Sonra size bir sıkıntı ve zarar dokunduğu zaman yalnız O'na yalvarır yakarırsınız. Sonra sizden o sıkıntıyı giderince bir de bakarsınız içinizden bir kısmı Rabbine ortak koşar" (Nahl Suresi-53-54) Ayeti kerime bizlerin nasıl bir imtihan içerisinde olduğumuzu gösteriyor…

Hasta olup huzur arayan, sağlığına kavuşmanın sonrasında ihlas ve samimiyetin kaybolmanın örneklerine rastlamaktayız. Beşeri (geçici) hayattaki, ebedi hayata giden yolun çok dolambaçlı olduğu, imtihanın da burada başladığını görmekteyiz. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyuruyor; "Sizin en hayırlınız, insanlara faydalı olanınızdır. “Hayra yol gösteren o hayrı işleyen gibidir; Şerli bir şeye yol gösteren de o şerli işi işleyen gibidir."

Kalplerin katılaşmaması ve gönüllerin huzura ermesi ve iyilik kapısının sürekli açık tutulması önem taşımaktadır. Bu görev ve sorunluğumuzu, yaşam mücadelesinde yer aldığımız kulvarlarda yapmamız gerekmektedir. Nerede ve nasıl yardım yapacağımızı düşünmek kadar adım atmakta önemli…

Alemlere rahmet olarak gönderilen Peygamber Efendimiz buyuruyor; "İçinizden biri bir kötülük görürse onu eliyle, buna gücü yetmezse diliyle değiştirsin; buna da gücü yetmezse kalbiyle (ona karşı kin ve nefret beslesin). Bu ise imanın asgarî gereğidir." “Allah"ım! Beni, iyilik yaptıkları zaman sevinç duyan, kötülük yaptıkları zaman da bağışlanma dileyen kullarından eyle.”

Buradan da anladığımız kadar, iyilik ve beraberinde ki huzur çok uzaklarda değil, hemen yanı başımızda. Yeter ki sahip olduğumuz İslam inancının gerekliliğini yerine getirelim. Eğer, uygulamada bir aksilik/eksikliğimiz varsa sahip olduklarımızı bir gözden geçirip, 'Ben nerede eksik yapıyorum?' sorusuna cevap aramak, Müslümanlığımızın gerekliliğidir,..

Allah'ın emirlerini yerine getirmek, inancını tam olarak yaşamak. Eğer, hayat akışımızda bir aksaklık varsa, doğru olmayan duygu ve düşünceden uzaklaşmak gerekiyor. Aslında, bir başkasının bizim yardımımıza ihtiyacı olması ve o iyiliğe koşmamız, kendi kendimize yapacağımız en büyük iyilik olacaktır...

Çalışma hayatımızda mevki makam ayırt etmeksizin, beşerî ve ebedi hayatta huzura erişmenin zor gibi gözükse de imkânsız olmayacağını görmekteyiz. Arabalarla başlayan hayatın başlangıç-dönüş noktasını iyi yakalamak gerekiyor. Bizlerin uğraşı alanı olan spor konusunda engelli (ayrıcalıklı bireylerle) bireylerle gerçekleştirdiğimiz faaliyetin nasıl kazanım elde edildiğini bizzat şahit olanlardanız…

Fırsat verip, imkân tanındığı vakit engelli (ayrıcalıklı) bireylerin kişisel kazanımın yanı sıra ulusal ve uluslararası başarılar elde ettiği, sadece bireysel değil ülke olarak kazanıma dönüştüğüne şahit olmaktayız. Sözün özü, Müslümanlığımızın gerekliliği, Kur’an-ı Kerim’in emirlerine itaat edip, Peygamberimizin örnek yaşantısını hayatımıza uyarlamak, insan olmamızın gerekliliğidir. Bu bilince sahip olmak beşeri ve ebedi hayatın mutluluk kaynağı olacaktır, inşallah…