Microsoft Firması'nın sahibi Bill Gates kendi çocuklarına günde 45 dakikadan fazla bilgisayar kullanmayı yasaklamış.

Bizim çocuklar ise bilgisayarların adeta esiri oluyorlar. Böyle olunca bilgisayar denilen aracın faydasından çok zararını görüyoruz. Farkında olduğumuz halde engelleyemediğimiz bir durumla karşı karşıyayız. Ekrana mahkum bir nesil yetişiyor. Sahip olanlar bilgisayara, olmayanlar televizyon ve sinema ekranına mahkum oluyor.

Bilgisayar, televizyon, sinema, cep telefonu derken ekranlar çekiyor bizi. Belli bir noktadan sonrası insanda tiryakilik oluşturuyor. Uyuşturucu gibi, eroin gibi, morfin gibi, büyülüyor insanı. Çekiyor sizi ekranın başına, saatlerce seyrediyorsunuz.

Ekran başında saatlerce oyun oynayan çocuklar var. Çocuklarımızı ekrana mahkum eden öyle oyunlar var ki, çocuklar akşama kadar ekranda adam öldürüyor, kan akıtıyor. Elinde silahla sokaklarda dolaşan çocuk önüne çıkan her şeyi öldürüyor. Yürüyor yürüyor yollar bitmiyor, karşısına çıkan insanları öldürerek yol alıyor! Düşünebiliyor musunuz sürekli adam öldürülen bir oyunu...

Bu oyunlarla meşgul olan çocukların geleceğini... Evde bilgisayar yasaklandığı zaman internet kafeleri dolduruyor çocuklar. Orada daha başka kötü alışkanlıklarla karşılaşıyorlar. Ekran mahkumiyeti büyükleri de büyülüyor. Ekrana mahkum olduğunuzda; Ailenizle meşgul olamıyorsunuz. Çocuklarınızla eşinizle meşgul olamıyorsunuz. Ekran alıp götürüyor bizi. Her konuda olduğu gibi bilgisayar ve televizyon gibi bizi kendisine mahkum eden esrarlı ekranlarla alaka konusunda da dengeli olmalıyız. Seyrettiğimiz programlar, çocuklarımızın bilgisayarda oynadığı oyunlar, girdiği siteler bizi manevi iklimlere götüren şeyler olmalı. Değilse olmasın daha iyi. Meşgul olduğumuz şeyler; Uykuya yatmış heyecanlarımızı tetiklemeli...

 Kalbimizi tahrik edip harekete geçirmeli. Ailemize, topluma, kendimize karşı görevlerimizi unutturmamalı. Bir sürü vazifemiz var. Birçok şeyin hakkını vermekle mükellefiz. Ailenin hakkı... Allah'ın hakkı... Nefsinin hakkı... Her hak sahibine hakkı verilmeli. Dengele yaşamalı, kendimizi frenlemeliyiz. İrademizi gerektiği gibi kullanmalıyız. Bir şey bizim için ne kadar lazımdır, onunla ancak o kadar meşgul olmalıyız., Ekrandaki şey bizim için ne kadar lazımdır ona bakmalıyız. Bilgisayarı, televizyonu biz kullanmalıyız, onlar bizi kullanmamalı... Biz onları kendimize esir etmeliyiz, değilse onlara esir oluyoruz.

BUGÜN