Murat AYDOĞDU

DEM-İ AŞK VE BİLAD-I ŞAM’IN ÇOCUKLARI

Hiç büyüyemeyen çocuk,

elvan kokulu saçlarını savurarak geçip gitti.

Sonra bir diğeri,

bir diğeri daha.

Hiç yaşlanmayan katil,

         kan kokulu suçlarını savunarak geçip gitti.

Sonra bir diğeri,

bir diğeri daha.

kanlı eller yıkanmaya gerek duymaz,

her zaman bir gerekçeleri vardır zira.

Kabilden bu yana kan,

Dem-i aşk’ın kardeşkanı,

         Dımaşk’ın kutsal isyanı.

Kadim zulmün ellerinde,

öldürülen çocuk hiç büyümeyecek.

Şahitliğe ölüm gem vuramaz,

büyümeyen çocuk hiç ölmeyecek.

 

 

Putların aşırı sevgiden doğduğunu söyler Kitap.

Sahte bir sevgi, acımasız kör bir aşık,

Ve elde etmek için dünyayı yaktığı bir inkılap.

Putlar kafalarda aklıselime şerik,

sözcük oldu dudaklarda,

sessizlik oldu kulaklarda.

Sineler haykırırken,

bu mazlumlara reva mı?

yoksa kanlarına deva mısınız?

Asra mahpus olmuş hayatlar,

suspus olmuş diller,

sürekli üretecek kadar pervasız.

 

Ve ah!,

bir daha ah!

Milyonlara yetişip gelen,

Sonra milyonları katleden,

ve kıble haline gelen fetişler gülümsüyorlar.

Hiç, ama hiç durmadan,

büstlere uzanan yolları kat ederken

gülümsemiyor, ölüm süzüyorlar.

Çığlıklar eriyip duruyor vicdansız yüreklerde.

 

Siperlerinizi daha derin kazın,

çukurlaştıkça sindiğiniz yerde,

azgınlığınızı sindiremeyecek,

sönüp giden şiarlarınız.

Hiç değişmeyecek ifadeniz,

Ardında kirlenmiş ifsat denizi.

Türlü mazeretler üretilse de,

ürperten ayıplar zamanı,

zaman kayıp kimlikleri

kayıp kimlikler kişilikleri eritiyor.

 

Huzursuz ruhlarınızda,

palazlanan putlarınıza bakıp durun.

Bir gün susmak haykırışa bedel,

bu gün susmak ise zillet.

Bazen mazlumun suskunluğu beklemekse,

beklenen kardeşin suskunluğundaki ihanet.        

 

Bilad-ı Şam’a suskun diller,

         Kıyamet günü Rabbinden af diler.

Sinelerdeki şeffaf delaletlerin,

yüreklerdeki sırları kustuğunda,

suskun olmayacak Yevmid Dîn.