Hakan Albayrak’ın Karar’da yayımlanan konuyla alakalı yazısı (15 Mart 2019) şöyle:

Nümayişe Devam

Dört dönemdir (20 sene) Cezayir Cumhurbaşkanı olan 82 yaşındaki Abdulaziz Buteflika felçten muzdarip olduğu ve uzun zamandır toplum içine çıkamadığı halde bir dönem için daha cumhurbaşkanlığına adaylığını koyunca -yahut  Cezayir’de iktidarın asıl sahipleri olan generaller münasip bir halef üzerinde anlaşamadıkları için Buteflika’ya bu vazifeyi bir kere daha tevdi edince- ülke çapında protesto gösterileri düzenlenmeye başlamıştı.

Sokaklarda, meydanlarda yüzbinler ‘Yeter!’ diye haykırmıştı.

Sadece Buteflika’nın bitmek bilmeyen cumhurbaşkanlığına değil, genel olarak statükoya (cumhuriyet kılıklı diktatörlüğe, kötü yönetime, yolsuzluğa) karşı yükselen bir isyan dalgasıydı bu.

Gittikçe büyüyen nümayişler gözünü korkutmuş olmalı ki, Buteflika adaylıktan çekildiğini ilan etti.

18 Nisan’da yapılması gereken seçimlerin ertelendiği de ilan etti.

Ulusal diyalog konferansı düzenlenecekmiş, siyasi ve iktisadi reformlar yapılacakmış, yeni bir anayasa hazırlanıp halk oyuna sunulacakmış… Bunları da ilan etti.

Peki seçim ne zaman yapılacak?

O belli değil.

Peki seçime kadar kim yönetecek ülkeyi?

Buteflika.

Peki görev süresi dolan bir cumhurbaşkanının göreve -belki de senelerce- devam etmesi anayasaya uygun mu?

Değil.

E nasıl olacak?

Olacak işte!

***

Belli ki rejim zaman kazanmaya çalışıyor; ‘ulusal diyalog’, ‘reform’, ‘yeni anayasa’ filan da diyerek protesto rüzgârını dindirmeyi umuyor.

Öyle kolay kolay dineceğe benzemiyor ama bu rüzgâr.

Aralarında “İslamcı” Adalet ve Kalkınma Partisi’nin de bulunduğu muhalefet partileri, yayımladıkları ortak bildiride, “Buteflika’nın kararlarını hem şekil hem de içerik olarak reddediyoruz” deyip, halkın tüm talepleri yerine getirilinceye kadar protesto gösterilerinin devam etmesinden yana olduklarını bildirdiler.

Ve gösteriler devam ediyor.

Genelkurmay Başkanı Salah’ın ‘Kargaşaya izin vermeyiz’ uyarısına rağmen devam ediyor.

Barışçıl bir şekilde devam ediyor.

İnşaallah bu çerçevede kalır.

1990’lardaki kanlı kargaşanın -Suriye örneğinin de- hep hatırda tutulmasını, rejime muhalefette zinhar silahlı mücadele yoluna sapılmamasını dileriz.

Belki önümüzdeki süreçte protestocular ordunun şiddetine maruz kalacak, barışçıl protesto iradesi kurşunlarla sınanacak; ne olursa olsun, o irade muhakkak muhafaza edilsin isteriz.

***

Allah, hürriyet ve adalet yoluna düşen Cezayirli kardeşlerimizin yâr ve yardımcısı olsun.

Açık olsun yolları, parlak olsun ufukları; Vira Bismillah…