‘Besmele ve selamlama’ ile sunumuna başlayan Nuh Ziya başlıklar halinde verilen, aşağıdaki konular çerçevesinde düşüncelerini paylaştı.

‘Tevhid, ümmet, vahdet, birlik..’ kavramlarının açılımları sadedinde Kur’an ayetlerinin konuyla ilgili hemen tamamı okunarak, bir ilgi, bir yöneliş amacıyla dikkatler çekildi.

Konunun gündemde ağırlıklı ve ciddi yer teşkil etmemesi sadedinde de, sorunun kaynağı olarak;

-Gevşeklik ve rehavet.. Köklerinden uzaklaş(tırıl)mış bir hal ve gidişat (Kur’anın yasaklanması, alfabenin değiştirilmesi, ‘meal’ okumayın; anlamazsınız, tefsir vb bazı kitapların okunması yönlendirilmesi..)..

-1909’lardan beri tekrarlanan bir darbe, baskılama süreçleri..

-Doğru bir tarih algısının olmayışı.. Eğitimin şartlı ve yönlendirici oluşu.. Eleştiri ve karşı tezler için uygulanan cezai müeyyideler (141,142,163 vb)..

-Olması gereken, iletilen din olgusuna rağmen üretilen, eklenen, bozulan, imal edilmiş din algısı..

-Tv kültürü/alışkanlığı/bağımlılığı ve dezenformasyon..

-Gerek Kur’anı ve ona bağlı okumaların yetersizliği..

-Farkındalık eksikliği ve belli oranda farkında olanların da farklı sebeplerle bunu toplumla buluşturamayışları..

-‘Ümmet’ bilincinin önce zihinlerde karşılık bulması meselesi… Buna ulaşılmadan ne dünyada ne de ahrette kurtuluşun olamayacağı..

-‘Kardeşlik’ meselesi ve ‘Ancak, iman edenler kardeştirler’ ayetinden almamız gereken dersler..

-Dinde zorlama olmaması meselesi.. Hak ve batılın doğru tesbiti ve Rabbimizin hakkın yanında olanlara yardım edeceği (Bakara 256-257) gerçeği..

-‘Asgari müştereklerde birleşilmesi’ meselesi..

-Gücün dağılmaması, zulmün kaldırılması, adaletin ikamesi açısından Müslümanların Kur’an etrafında birleşmeleri ve kardeşlik hukukuna önem vermeleri gerektiği.. hususları işlenerek izahlar yapıldı.