رَبِّ اِنَّهُنَّ اَضْلَلْنَ كَث۪يرًا مِنَ النَّاسِۚ فَمَنْ تَبِعَن۪ي فَاِنَّهُ مِنّ۪يۚ وَمَنْ عَصَان۪ي فَاِنَّكَ غَفُورٌ رَح۪يمٌ ﴿٣٦﴾

 "Rabbim, gerçekten onlar insanlardan birçoğunu şaşırtıp-saptırdı. Bundan böyle kim bana uyarsa, artık o bendendir, kim de bana isyan ederse kuşkusuz Sen, bağışlayansın, esirgeyensin." (İbrahim/36)

Ey Rabbim, bu putlar, insanların pek çoğunu saptırdılar. Kim bana tabi olursa o bendendir. Kim de bana isyan ederse ben onu Sana havale ederim ya Rabbi. Çünkü sen Ğafûr ve Rahîmsin, oların durumlarını en iyi bilen Sensin. Kendilerini saptırdıkları gibi başkalarını da saptırıyorlar. Kendilerini ataşe attıkları gibi başkalarını da atmaya çalışıyorlar.

Ama onlardan kim bana isyan ederse, sen onlara merhamet et, onlara da hidâyetini nasip et ya Rabbi.  

Dikkat ediyor musunuz Hz İbrahim’in duasına. Ne kadar hoş değil mi? Çünkü çok merhametliydi, Evvab’tı, halimdi. Hiç kimsenin kâfir olarak bir hayat yaşayıp, kâfir olarak ölüp cehenneme gitmesini istemiyordu. Ama ne yapabilirdi ki Allah’ın elçisi? İnsanlar kendi hür iradeleriyle illa da cehennemi tercih etmişlerse ne gelirdi ki elinden? Neye gücü yetebilirdi ki? Babasının hidâyetine bile gücü yetmiyordu. 

BASAİRUL KUR’AN

Hz. İbrahim, gerek kendi döneminde, gerekse kendisinden önceki nesiller arasında birçok insanın bu putlar yüzünden saptığını gördüğü bunlara kanıp yoldan çıkanların, fitneye kapılanların çoğunlukta olduğunu bildiği için bu duayı ediyor…

“Ey Rabbim, o putlar çoğu insanı yoldan çıkardı.”

Sonra duaya devam ediyor… Benim yolumu izleyen, ondan ayrılmayan bendendir.

“Bundan böyle kim bana uyarsa bendendir.”

Ama onlardan bana karşı gelenin durumunu da sana havale ediyorum.

“Kim bana karşı çıkarsa, hiç kuşkusuz sen bağışlayıcısın, merhametlisin.”

Doğru yoldan başka yollara uyanlara karşı gösterilen yumuşaklık, İbrahim (a.s.) ın insanlara duyduğu şefkatin bir göstergesidir. İbrahim (a.s.) onların durumunu Allah'ın merhamet ve bağışlamasına bırakmıştır, çünkü onları ilahi azab içinde görmeye dayanamazdı. Sonra onlar için Allah'a şöyle dua etmiştir.  'Yarabbi! Sen bilirsin, sen af edici ve merhametlisin', demiştir. İbrahim (a.s.) in bu merhamet ve şefkat dileği sadece kendi evlatları için değil, bütün bir insan topluluğu içindi. 

FİZİLALİL KUR’AN