Canlılar arasındaki hayat kavgasında ortaya yığınla mücadele metod ve tarzlarının çıktığı bilinmekte, görülmektedir. Bunu günümüzün teknolojik imkanlarıyla tesbit edip, dünyaya göstermek de mümkün olduğundan, nice ilginç örnekleri tekrarlamaya gerek yok..

İnsan ise, canlıların, yaratılmışların en gelişmiş türü.. Eşref-i mahlûkât.. Yaratılmışların en şereflisi..

Ama, öz cevheri itibariyle bu en gelişmiş yaratık, hayvanlardan da aşağı olup, ‘esfel-i sâfiliyn’e, aşağıların da aşağısına yuvarlanabiliyor; meleklerden yüce olup, âlâ’y-ı ıllîyn’e, yüceler yücesine de yükselebiliyor.

Yani, bu kadar geniş bir irade ve hareket alanına sahib kılınmış.. 

Bu irade serbestliği sadece hayvanlarda değil, meleklerde de yok.. Onların hareket alanı ve iradeleri sınırlı.. Bir takım içgüdülerle donatılmışlardır, ama, yaratılışlarındaki kodların dışına çıkamazlar.

İnsan ise, hattâ, Yaratan’a isyan etmek kabiliyeti ile de donanmış.. Ama, iradî tercihlerinin, amellerinin, kararlarının neticelerinden de sorumlu..

Bir Yaratıcı’nın varlığını kabul etmeyenler açısından mes’ele çok daha karmaşık.. Çünkü, onlara göre her şey bir zann’dan, sanıdan ibaret.. Her şey bir ‘hiç’ten, bir gölgeden ya da bir takım tesadüflerden ibaret..

Bu yüzden, mücerred/ soyut bir tartışma konusunun dışında, konumuzun dışında..

Ama, bir Yaratıcı’nın olduğunu, ya da fikren mutlaka var olması gerektiğini kabul edenler için, çeşitli yollar vardır, çeşitli izahlar vardır, ya da geliştirilmiştir.

Yazının Devamı >>>