Cezayirli bir adam iki Fransız askeri tarafından çadırından dışarı çıkması için çağrılıyor. Dışarı çıkan adam bu iki asker tarafından kalleşçe katlediliyor. Bir diğerinde Cezayirli bir genç kız, tecavüzüne uğradığı iki Fransız askerinin arasında çırılçıplak görülüyor. Vicdanlar kanıyor, insanlık ağlıyor. Caddelerde insanlar rastgele ateş edilerek öldürülüyor, tecavüz ediliyor.

İşte Batı'nın, "demokrasinin beşiği" olarak nitelenen Fransa'nın çirkin yüzü:

 

FRANSIZ ASKERLERİ KATLİAMLARIYLA ÜNLÜDÜR!

 

Tarihin utanç sayfalarından birine ait bu görüntüler. Çadırın önünde ellerini kaldırmış, silahsız, savunmasız bir Cezayirli. Kendisiyle konuşulmasını bekliyor. Ancak Fransız askerlerinden gelen, acımasız bir kurşun. Genç kadın için hayatının en korkunç günü. Tecavüze uğradığı iki Fransız askerinin arasında ve çıplak. Askerler, soykırım gününün anısına, ırzlarına geçtikleri kadınla hatıra fotoğrafı çektiriyor. Ve sokaklar ceset dolu. Sorgusuz sualsiz öldürülen Cezayirliler. Tek suçları, Cezayirli doğmak. Fransız'dan daha insan olmak!

Bu tüyler ürperten görüntüler, tarihin utanç sayfalarında kayıtlı. Yıl 1945... Günlerden 8 Mayıs... Fransa için kurtuluş, Cezayir için soykırım günü. Fransız sömürgesi Cezayir, Nazi Almanyası tarafından işgal edilen Fransa'nın kurtuluşu için gençlerini savaşa gönderdi. Karşılığında Fransa'dan bağımsızlığını istedi. Fransa kabul etti. Fransa, Almanya'yı Cezayirli askerlerin desteğiyle yendi.

İĞRENÇ FRANSIZDAN YALAN!

Fransa'nın zaferi sonrasında Cezayir'de sokaklara dökülen halk, kendilerine verilen bağımsızlık sözünün tutulacağı düşüncesiyle, kutlama yürüyüşleri düzenledi.

Ne var ki unutulan bir şey vardı. Batı kalleşti. Fransa daha da kalleş. Fransa verdiği sözü tutmadı. Bağımsızlık gösterilerine katılan halkın üzerine adi Fransız askerleri tarafından ateş açıldı. Katliam günlerce devam etti. Kadın, çocuk, yaşlı, genç demeden on binlerce masum insan kurşuna dizildi. Köyler ve kasabalar bombalarla yerle bir edildi. Cezayir resmen yok oldu!

İNSANLIĞIN BİTTİĞİ AN

Fransız askerleri, 50 bine yakın Cezayirliyi katletti. Cezayir'de bunlar yaşanırken, Fransa'nın savaşı kazanması için savaşan Cezayirli gençler ülkelerine dönüyordu. Bağımsızlık hayaliyle yola çıkan gençler büyük bir hayal kırıklığına uğradı. Onları, ölümün ve korkunun kol gezdiği sokaklar karşıladı.

Katledilen on binlerce Cezayirlinin bir kısmı şehir dışında açılan dev çukurlara gömüldü. Bir kısmı ise, kamyonlara doldurularak kireç fırınlarında yakılmaya götürüldü. Cezayirlilerin cesetleri, Nazi fırınlarına benzeyen ölüm fırınlarında yakıldı. 1945 yılı tarihe Fransa'nın utanç yılı olarak kazındı.