Faruk Aksoy Yeni Şafak’taki köşesinde daha önce de Suriyeli muhacirler aleyhine oluşan atmosferi ırkçılıkla, faşizmle suçlamanın kabul edilmezliğini dile getirmiş, ‘Türk milleti’nin adeta ontolojik bu tür hastalıklardan korunmuş olduğunu iddia etmişti. Siyasetten medyaya oradan sokaklara taşan ırkçı nefret dalgasını görmezden gelen yazar sorunu Suriyelilerin varlığına bağlamıştı.

Aynı temelsiz tutumunu ‘Tehlikeli protesto’ başlıklı bugünkü yazısında da sürdüren Faruk Aksoy Türkiye’nin Arap Baharı’na destek vermesini bir hata olarak tanımlayarak başladığı değerlendirmesini ilginç bir şekilde bitirmiş. Yazısının son bölümü şöyle:

“…Birileri son MGK’dan “güvenli bölge/geri dönüş” kararı çıkacağını biliyordu da, ön almak için mi bu protesto eylemini düzenledi?

Kim yaptıysa yanlış yaptı.

Türkiye, misafir ettiği insanlar tarafından protesto edilmeyi hak etmedi, Türkiye’nin kalbi kırıldı.

“Senin topraklarını elinden alıyorlar, ben sana yardım edeceğim, geri dön ve topraklarına sahip çık” demek, ne zamandır faşizmin nasihatleri arasına girdi?

Anlamadım ki…”

Şimdi bu sözlere ne demek lazım? Bu insanların Türkiye’yi protesto ettiklerini nereden çıkardın?

Kaldı ki, yapılan uygulamaların yanlış olduğu bizzat devletin en üst düzey yetkilileri tarafından bile kabul ve itiraf edilirken ve aynı şeylerin devam etmeyeceği ifade edilirken bu toz kondurmama tavrı da neyin nesi? Üzerinde kimlik olmadığı için apar topar polis otosuna bindirilen, annesinin “müsaade edin evden getirelim” diye yalvarmalarına rağmen 17 yaşındaki Emced’i Hatay’a götürüp oradan postalayan tutum protesto edilmeyi hak etmiyor mu? Türkiye’nin kalbi bu kadar hassas da bu mazlumların kalbinin kırılması önemsiz mi?

Sayın yazar anlayamadığını vurgulayarak bitirmiş. Anlamaması normal değil mi, anlamak istemeyen elbette anlamaz!