Üsküdar’da bir halk kütüphanesinde bir çalışma yapmak için oturdum. Mimar Sinan'ın kuşkonmaz denen rüzgar kanallarının ortasındaki Şemsi Paşa Camii ne güzel feyz veriyordu çalışanlarına’ diye düşündüm. Birden sol yanımda,  altın renkli Atatürk büstüne takıldı gözüm. Okuyucu masalarının tam çaprazında o devasa yarı gövdeden gözlerimi alamadım. Nasıl bir estetik ya da nasıl bir dayatmacı anlayıştı bu?! Üzerime bir gölge düşmüş olduğunu hissettim. Yüzü asık, emrivaki bir güç taslayan bu figürün altın renginden başlayıp düşünmeye başladım.

YAZININ DEVAMI