Abdullah Tamimi bir yıl cezaevinde kaldıktan sonra yaklaşık bir buçuk ay önce serbest bırakıldı. Tüm bu yıl boyunca ailesi ve arkadaşları onun neden hapse atıldığı konusunda hiçbir fikre sahip değildi. Abdullah hikâyesini bizimle paylaştı.

Her anı hatırlıyor - açlığı, aşağılanmayı, dayağı, her yetersiz yemek porsiyonunu ve eksik tıbbi bakımı.

Bacakları ve göğsü yara bere içinde, kendisini esir alanların vurduğu darbelerin açtığı yaralar henüz iyileşmemiş.

Abdullah, Gazze'de yaşanan vahşeti sosyal medyada yazdığı için gözaltına alındı. Yetkililerin gözünde bu onu Hamas sempatizanı yapıyordu - yasaları yapan ve Filistinlilerin hayatlarını kontrol edenlerin gözünde.

İlk aylarda Ofer Cezaevi'nde tutuldu ve burada düzmece bir yargılama yapıldı. “Düzmece” diyorum çünkü prosedür doğrudan değildi - video görüşmesi, Zoom ya da başka bir uzaktan sistem aracılığıyla yürütüldü. Daha sonra Negev'deki bir cezaevine nakledildi ve serbest bırakılana kadar orada kaldı.

Abdullah nihayet serbest bırakıldığında, ailesi onun görünüşü karşısında şok oldu. Annesi ağladı ve onu güçlükle tanıyan babası “Bu Abdullah değil” dedi.

Çok farklı görünüyordu. Tutuklandığında yaklaşık 100 kilogram ağırlığındaydı. Şimdi ise sadece 60 kiloydu.

Ama bu oydu. Aç bırakılmış ve dövülmüştü. Serbest bırakıldıktan hemen sonra Ramallah'ta bir hastaneye götürüldü ve burada gözetim altında tıbbi tedavi ve bakım yapıldı.

Ben buna açlık diyorum. Sorumlu bakan - Kahanist Itamar Ben-Gvir - buna hapseden yönetim diyor.

Çok fazla soru sormadım. Hikâyenin tamamının anlatılacağı zaman gelecek.

Abdullah'ı geceleri uyutmayan şey, oğlu Mustafa'nın (adını dedesinden alıyor) dört yıl önce Hadassah Hastanesi'nde (İsrail içinde) ameliyat olması ve doktorların kulağının yanına bir cihaz yerleştirmesi.

Cihazın düzgün çalıştığından emin olmak için yıllık kontrollere ihtiyacı var, ancak şimdi kısıtlamalar nedeniyle babası İsrail'e giremiyor - ve ailenin geri kalanı da giremiyor. Mustafa'nın işitme duyusu şimdiden bozulmaya başladı. Ona ne olacak?

Yardım edebileceklerini umarak Mustafa için “İnsan Hakları için Doktorlar'a” ulaştım.

* Tamar Fleishman, Machsomwatch'ın bir üyesi olarak Kudüs ve Ramallah arasındaki İsrail askeri kontrol noktalarında yaşanan olayları belgeliyor. Kalandiya kontrol noktasındaki The Palestine Chronicle muhabiridir.