Afrika'nın en savaşçı topluluklarından olan ve Sudanlı Nubiler ile akraba olarak bilinen Nübyeliler, Birinci Dünya Savaşı'ndan önce (1914) savaştırılmak üzere Sudan'daki toraklarından koparılarak Kenya'ya yerleştirildi.

Bugün gayriresmi rakamlara göre sayıları 100 bini bulan Müslüman Nübyeliler, Kenya Devleti'nin yarım asırdır kendilerine ayrımcılık yaptığını savunuyor.

Kenya topraklarını Birinci Dünya Savaşı'nda Almanya ve İtayan işgaline karşı savunan ve Kenya'nın bağımsızlığına katkı sağlayan Nübyeliler, Kenya'da kimliksiz ve topraksız yaşam mücadelesi veriyor. Nübyeliler, önce topraklarını kaybettiler ardından da devletten kimlik alamamak gibi birçok alanda ayrımcılığa maruz kaldılar.

Kenya-Uganda arasındaki demiryolu yapımında da çalışan Nübyeliler'in ülkelerine dönme isteği o dönemlerde Kenya'da işgalci konumunda bulunan İngilizler tarafından kabul görmedi.

Kimlik kartı için Hristiyan isimleri almak zorunda kalmışlar

Birçok alanda hükümetin haksız uygulamalarına maruz kalan Nübyeliler adeta mülteci muamelesi görüyor. Binlerce Nübyeli, kimlikleri olmadığı için iş sahibi olamıyor, resmi işlerini halledemiyor, yurtdışına çıkamıyor ve herhangi bir devlet kurumunda çalışamıyor. Kenya polisi güvenlik kontrolü adı altında Nübyelileri zaman zaman taciz ediyor.

Birçok Nübyeli, kimlik kartı edinebilmek için Hristiyan isimleri almak veya kendilerini başka Hristiyan kabilelerden göstermek zorunda kalmışlar.

"Nübyelilerin gidecek başka yerleri yok"

Nairobi'deki Kibera mahallesinin Nübyeliler'e tahsis edildiğini savunan  Kenya Nubyelileri Yaşlılar Heyeti (KENUCE) Başkanı İssa Abdul Faraj, "Nübyelilerin gidecek başka yerleri yok. Kibera onların dünya üzerinde sığınabilecekleri tek yer. Kenya hükümeti bu durumu göz önüne almalı, kabul etmeli ve bize yapılan bu ayrımcılığa artık son vererek topraklarımızın tapusunu bize bir an önce iade etmeli" diye konuştu.

Yıllardır kendilerine yapılan ayrımcılığın artık bitmesi için Kenya dışındaki devletlere de çağrıda bulunan Abdul Faraj, "Diğer ülkeler Kenya devletine bu utanç verici durumu en kısa sürede sonlandırmasını söylemeli. Bu sayede Nübyeliler de üçüncü sınıf vatandaş ya da hiç olmak yerine, diğer insanlar gibi gerçekten bir Kenya vatandaşı olsunlar" şeklinde konuştu.

AA muhabirine konuşan Kibera'da eşi, kız kardeşi ve 6 çocuğuyla birlikte yasayan 71 yaşındaki Ahmet Adam Aganas, "1942 yılında Langata mahallesinde doğdum. Babam da burada yaşıyordu.1984'te Kenya hükümeti evlerimizi yıktı, bizi yerlerimizden çıkardı ve başımızı sokacak bir yer bile vermedi bize. Şimdi teneke evlerin arasında arkadaşımın bana verdigi ufak bir arsaya zor şartlarla yaptığım birkaç odalı bu evde yaşıyorum, gidecek başka bir yerimiz yok" dedi.
(AA)