Halepli Ebu Mahmud, Suriye'nin kuzeyindeki Bab ilçesine bağlı memleketi Biza'a beldesinde, 2012'de rejim güçlerince alıkonuldu.

Alıkonulmasından 2 yıl sonra ailesine, Ebu Mahmud'un başkent Şam'daki Sednaya Hapishanesi'nde tutulduğu bilgisi ulaştı.

Ailesi, 2014'te Ebu Mahmud'un durumunu öğrenebilmek için rejimle bağlantılı bir şebekeye 60 bin dolar ödedi ancak çabaları bir sonuca ulaşmadı.

Fatma (14), Mahmud (12) ve Abdurrahman (11) kardeşlerin babası Ebu Mahmud'dan yaklaşık 11 yıldır haber alınamıyor.

Babasız büyüyen çocuklar ile anneleri, Fırat Kalkanı Harekatı’yla terörden arındırılan Biza'a'da 2 odalı bir evde yaşıyor.

Ailenin sorumluluğunu üstlenen Mahmud ve küçük kardeşi Abdurrahman hem çalışıp hem de okula gidiyor.

Okul sonrası oto yıkama dükkanında çalışan kardeşler, haftalıklarıyla ailenin geçimini sağlamaya çalışıyor ve babalarının döneceği günü hayal ediyor.

"Keşke bir gün çıkıp gelse"

AA muhabirine gözyaşları içinde acılarını anlatan küçük Mahmud, "12 yaşındayım, babamı fotoğraflarından tanıyorum. Onu hiç görmedim keşke evde olsaydı, koşup ona sarılabilseydim. Elini ayağını öpebilseydim. Babam keşke bir gün çıkıp gelse, yanımızda olsa. Onu unutmamak için fotoğrafını da yanımızda taşıyor ve soframızın baş köşesine koyuyoruz." dedi.

Mahmud, "Babamın yanımda olmamasının sebebi rejimdir. Babamın sağ salim eve geri dönmesini ve yanımızda olmasını istiyorum. Babasız her şey zor. Tek isteğim bu bayramda babamın yanımızda olması. Babamın eve geri dönmesi ve babama yapılanların hesabının sorulması istiyorum." diye konuştu.

Mahmud, "Okuldan sonra çalışmaya gidiyorum, İşten 08.00 gibi eve dönüyorum. Eğer ödevim varsa onu yapıyorum. Babamın görevini üstlendiğimi hissediyorum. En büyük erkek çocuk olarak aileme ben bakıyorum." ifadelerini kullandı.

Türkiye'deki depremlerden sonra amcalarının Suriye'ye döndüğünü anlatan Mahmud, onlarla iftar sofralarının zenginleştiğini vurguladı.

"Çocuklarım hala çok ümitli"

Vefa İbrahim de eşi Ebu Mahmud'dan yılardır haber almadıklarını dile getirerek "Kaybolduğu gün hastane randevum vardı. Beklememi söyledi, bekledim ama gelmedi. Aradan günler geçti hala haber yok." dedi.

Eşinin serbest bırakılması için çağrıda bulunan anne İbrahim, şöyle devam etti:

"Çocuklarım babalarını soruyorlar, cevap veremiyorum. Çocuklarım hala çok ümitli. Rejim hapishanelerinden çıkıp gelenler oluyor, yıllardır kaybolup sonradan ortaya çıkanlar oluyor. Onları görünce 'bizim de babamız gelecek, belki babamı tanıyorlardır, onu görmüşlerdir belki, gidip soralım' diye ağlayarak baba yolu gözlüyorlar. Allah'tan dileğim eşimin evine dönmesi, çocuklarına kavuşması."

"Babanın yeri doldurulamaz"

Abdurrahman Hamdo da rejim güçlerince 2012'de alıkonulan kardeşi Ebu Mahmud'dan güzel haberler almayı umut ettiklerini dile getirdi.

Hamdo, "Şu ana kadar hala ümidimi kaybetmedim. Kardeşimi soruyor, onu arıyorum. Allah'tan, ailesine sağ salim geri dönmesini istiyorum. Ne kadar kardeşimin çocuklarının yanında olsam da baba daha farklı, babanın yeri doldurulamaz." diye konuştu.